Maak zin(nen) – Stefan Popa

/in , , /door

StefanSchrijf een zin als je even niet weet waar je over moet schrijven. Het maakt niet uit waarover. Gewoon: een zin. Lang of kort. En als er een punt staat, dat onvermijdelijke einde van die allereerste zin, start je simpelweg aan de volgende zin. Voor je het weet heb je een alinea en belangrijker nog: plotse zin om het verhaal af te maken.

Dit is toch wel een van mijn favoriete schrijfadviezen. Ik weet niet meer waar ik de tip las, alleen nog dat deze van Remco Campert kwam en alles van Campert mogen we voor waar aannemen.

Veel studenten willen een roman, een familieverhaal of een boek in een ander genre schrijven. Honderden pagina’s aan tekst. Dat klinkt heel groot. Te groot voor sommige studenten. Op die manier wordt schrijven een berg om tegenop te kijken. Maar ook hier geldt dat je het vooral niet te groot moet maken.

Voorbeeldje. Ik schrijf elke dag vijfhonderd woorden – dat is voor mij het perfecte aantal, maar misschien wil jij er meer/minder schrijven en dan per week/maand. Dag in, dag uit. Eindstand na een jaar: 130.000 woorden. Een kloek manuscript, een vinkje op mijn persoonlijke doelenlijst, een aritmisch dansje en een oliebol met champagne.

Soms is wiskunde onze vriend, lieve collega-schrijver.

Natuurlijk zijn er allerlei schrijfregeltjes die je moet weten om ze vervolgens te kunnen negeren. Er zijn wetten, er zijn hindernissen (partner, kinderen, honden, katten, de baas, vrienden, het café, Netflix, andermans boeken) en er zijn opspelende onzekerheden. Vergeet alles. Ga zitten en schrijf. Maak het klein.

Als je het maar klein genoeg maakt, ontstaan er uiteindelijk grote dingen. Zin voor zin, zin na zin na zin. Een manuscript.

Schrijf, zo simpel is het. Schrijf, dat is soms al ingewikkeld genoeg.

Dit jaar overleed Remco Campert op 92-jarige leeftijd. We moeten zijn werk in leven houden, omdat hij ons werk ook in leven houdt dankzij die heldere en allesomvattende tip. Aan hem de laatste woorden: ‘Schrijven is op z’n hondjes zwemmen in de oceaan en je daar gelukkig bij voelen.’

 

 

Hoe introduceer je een personage? – Rudy Dek

/in , , /door

Neem eens je buurman. Bespreek je hem van top tot teen, de kleur en de stijl van zijn haar, zijn gelaat, de kleding die hij draagt en zo naar beneden tot en met zijn schoenen? Benoem je zijn huidskleur en ook die piepkleine tatoeage ergens aan de binnenkant van zijn dijbeen? Ik zal je vertellen over de mijne: mijn buurman is een roodharige schreeuwlelijk die geen discussie uit de weg gaat om zijn gelijk te halen. Als beroep richt hij honden af, beesten die afgestudeerd naar de politie en de marechaussee gaan. Ze zeggen dat hij goed is in zijn vak, maar beter zou zijn als hij meer naar de klant luisterde. Zijn hondentrainingscentrum heeft een chique naam, te chic, want in het dorp is men die vergeten en heeft men het over de Waffen SS. Na een huwelijk van dertig jaar heeft zijn vrouw hem verlaten en sinds die dag probeert hij er weer uit te zien als een vent van vijfentwintig. Strakke spijkerbroek – waar zijn buik overheen hangt – en spierwitte gympen die elke avond weer in de bleek staan. Dat is hem, net zo onzeker als zo vele anderen.

Soms stoppen schrijvers tijd in een essay over hun belangrijkste personages, louter en alleen om zich in iemand te verdiepen. In een krant of tijdschrift zoeken ze er ten slotte een foto bij. Of daarmee waren ze begonnen. Kan ook. Op die manier, heel langzaam, komen de personages tot leven, voor zowel de schrijver als voor de lezer.

Rudy Dek. In: Mulisch’ Gouden Muur, of: zo schrijf je je beste verhaal. Nog niet gepubliceerd.

 

Lees meer over Rudy Dek

Lees de vorige blog van Rudy: De regels van een thriller (boek schrijven)

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Nieuwste blog – Hans Bouman

/in , /door

Iedereen heeft zijn leermeesters. Een belangrijke leermeester voor mij was de hoofdredacteur van een reistijdschrift, waar ik een aantal jaren bij werkte.

Een van zijn vele nuttige tips ging over de afwisseling in zinslengte. Aspirant-schrijvers wordt vaak geleerd dat het een goed idee is lange zinnen te vermijden. Lange zinnen komen vaak minder krachtig over en je maakt er sneller fouten in. Maar ook aan het gebruik van korte zinnen kunnen bezwaren kleven. Bekijk dit rijtje eens:

Deze zin heeft vijf woorden.
Hier heb je nog vijf woorden.
En ik ga gewoon door.
Zin vier heeft er vijf.
En deze zin trouwens ook.
Het dreigt vervelend te worden.
Al schrijf je lekker kort.
Het wordt tijd voor afwisseling.
Een beetje lezer wil variatie.

Je begrijpt de boodschap: streef naar afwisseling. Kijk eens naar deze tekst:

Niets is saaier dan een opeenvolgende reeks zinnen met allemaal dezelfde lengte. Dat wordt monotoon.
Varieer de lengte en structuur van je zinnen. Sommige kunnen kort zijn. Heel kort. Andere moeten echter wat meer lengte hebben en meer details bevatten, zonder de aandacht van de lezer te verliezen.

De zinnen van deze tekst tellen respectievelijk 12, 3, 8, 4, 2 en 20 woorden. Variatie!

Een nuttige tip is de zogeheten ‘tricolon’ oftewel drieslag. Daarbij laat je twee korte zinnen volgen door een langere zin. Hieronder een illustratie.

Tekst 1: veel omslag van woorden met relatief weinig nuttige/noodzakelijke informatie:

Ik vind het een rommelig eiland. Als we met bus 222 willen is het weer mis. De dienstregeling zegt dat hij om 12.12 uur komt maar eerst komt er nog een gele bus en die moeten we niet hebben. Na een half uur komt er eindelijk de rode bus 222. Wij zijn blij maar de chauffeur rijdt gewoon door.

Tekst 2: de tekst herschreven als ‘tricolon’:

De eerste bus komt niet opdagen.
De tweede bus gaat ergens anders heen.
De derde bus is helemaal goed maar de chauffeur rijdt keihard de halte voorbij, alsof we lucht zijn.

Kort, bondig, ritme. Je hoort er als het ware de ‘VROEMMMM!’ van de autobus in.

Succes met schrijven!
Hans Bouman

 

Lees meer over Hans Bouman

Lees de vorige blog

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Terugblik op de afgelopen Schrijversdag – door Nicole Ramsaran en Anne Ruhl

/in , /door

Schrijversdag
Juni 18, 2022

Wat een feest! Na twee jaar kunnen en mogen we elkaar weer op locatie begroeten. De Tolhuistuin in Amsterdam staat er nog, het pontje vaart stug door en het zonnetje schijnt. Alles werkt mee om er een fantastische dag van te maken. Elkaar in levende lijve weer zien geeft echt een boost aan het creatieve brein.

Hoe ziet de Schrijversdag er uit?
Bij binnenkomst worden we warm onthaald door het vertrouwde team van de Schrijversacademie en krijgen we alle informatie mee. Met elke trede naar boven voelen we de energie verder opbruisen. We zijn niet de enigen die er naar hebben uitgekeken. Met thee en koekjes begroeten we oude bekenden en nieuwe gezichten. ‘Waar ga jij straks als eerste heen? En wat heb je vanmiddag?’ Iedereen is nieuwsgierig naar de verschillende masterclasses. De keuze blijft elke keer weer een uitdaging. We willen eigenlijk overal wel aanschuiven. De interviews worden weer vakkundig verzorgd door Manon Duintjer.

  • Wat wil de boekhandel? door Grietje Braaksma
  • Schrijfroutine opbouwen en schrijver worden door Lucia van den Brink
  • Hoe pitch ik mijn verhaal? door Ruth Bergmans
  • Wat doet een redacteur voor auteurs? door Harold Croon
  • Feelgood schrijven; hoe blijf je origineel? Chantal Claasen
  • Wat doet een uitgever? door Sander Knol
  • Hoe schrijf je een succesvol blog? door Anna van Praag

Interview – Ilse Josepha Lazaroms
Wie nog steeds het idee heeft dat wetenschappers saai zijn moet absoluut eens kennismaken met Ilse Josepha Lazaroms. Vol verve vertelt Lazaroms over haar debuutroman Duet. Het thema is niet misselijk: toxische relaties, zwangerschap en geboorte. Daarnaast deelt ze haar schrijfproces met ons. Wanneer je het waarom niet weet dan is het einde zoek. Haar gouden tip: hou het klein en geniet van de taal, zo kom je aan het einde van je verhaal.

Grietje Braaksma – Wat wil de boekhandel?
Wanneer je op zoek bent naar iemand die alles over boeken en boekhandels weet, dan kan het niet anders of je komt bij Grietje Braaksma uit. Alle hoeken van het boekenvak heeft ze gezien van marketing, tot aan het boekenpanel van De wereld draait door. Tijdens deze masterclass kom je oren te kort.  Boekentips, schrijftips, netwerktips en #booktok zijn maar een topje van de ijsberg. Tegenover het tomeloze enthousiasme van Braaksma staat ook haar nuchtere realisme. Het boekenvak is mooi, maar ook hard werken. Haar uitsmijter: Geloof in wat je doet.

Harold de Croon – Wat doet een redacteur?
Harold de Croon is een van de redacteuren bij Ambo Anthos. Tijdens deze masterclass vertelt hij ons dat de slush pile niet meer bestaat. Enigszins geschrokken luisteren we verder naar hoe het proces verloopt van zolderkamer tot publicatie. Hij vertelt dat veel mensen een leuk idee hebben voor een boek, maar dat je ook goed moet kunnen schrijven. Gelukkig krijgen we veel tips mee. Maar hoe komt de uitgever dan te weten dat jij een briljant manuscript hebt? Tja, daarvoor moet je nu zelf een creatieve manier vinden. Mijn tip is in ieder geval een schrijversdag bijwonen.

Chantal Claasen – Feelgood schrijven; hoe blijf je origineel?
Als kind al wist Chantal Claasen wat ze wilde worden: juffrouw of schrijver. Maar zoals voor velen van ons niet onbekend, raakte die droom wat op de achtergrond door de hectiek van het leven. In 2018 werd ze wakker geschud en ging ze aan de slag en niet veel later verscheen daar haar debuutroman Flessenpost, de eerste in een drieluik. Claasen bestookt ons met vragen: wat is feelgood? Wat zijn de standaard clichés en kun je zelf een originele draai geven aan die clichés? Na deze masterclass klim je meteen in de pen om zelf aan de slag te gaan.

Interview – Willem Asman
Willem Asman is een bekend gezicht op deze Schrijversdag. We kennen hem als thriller-schrijver, maar deze keer staat hij voor ons en vertelt hij ons over zijn nieuwe roman Simon zonder zonder. Asman windt er geen doekjes om heen. Kiezen tussen genres? Gewoon alles doen. Met Simon zonder zonder wilde hij voor zichzelf uitvinden of hij een geloofwaardige kinderstem kon schrijven. Hij houdt ervan de lat hoog te leggen. Zijn gouden tip: ga ver en maak het jezelf niet te makkelijk.


Schrijversdag gemist?
Heb je de Schrijversdag gemist? Of wil je nog een keer deelnemen, om die andere leuke masterclasses ook te volgen? De volgende Schrijversdag is op 15 oktober 2022 in Utrecht. Hou de website in de gaten voor meer informatie. Ook niet studenten zijn van harte welkom.

Even voorstellen
 Hallo allemaal, mijn naam is Nicole Ramsaran en ik ben student aan de schrijversacademie. Na de basisopleiding heb ik de specialisaties Romans en korte verhalen schrijven, Kinderboeken schrijven en Zakelijke redactie gevolgd. Op mijn verlanglijstje staat nog Columns en Blogs, Storytelling en Redactie. In mijn vrije tijd schrijf ik korte verhalen en blogs. Inmiddels ben ik kind aan huis bij de schrijversacademie en heb ik de titel ‘Ambassadeur Schrijversacademie’ cadeau gekregen.

 

Anne Ruhl woont met haar man, hun tweeling en hun Italiaans windhondje op de Veluwe. Als ontspanning leert ze Scandinavische talen. In het najaar van 2015 startte ze met de Schrijversacademie om naast haar werk als leerkracht haar talenten verder te ontwikkelen. Haar debuut ‘Mevrouw Stip en Roeltje, de charmante oplichter’ is in september 2018 uitgekomen. Op naar meer mooie boeken!

 

 

Meld je nu aan voor de eerstvolgende Schrijversdag op zaterdag 15 oktober in Utrecht!

Lees hier het verslag van de vorige Schrijversdag.

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Kijken, lezen en de moed erin – Olga Majeau

/in , /door

In het Mauritshuis hangt De opvoeding van Maria, een schilderij uit 1656 van Michaelina Wautier. Maria staat in het midden van het beeld. Ze zal een jaar of negen zijn. Het licht valt op haar gezicht, haar witte gewaad, de over haar arm gedrapeerde, goddelijk blauwe doek, en het boek dat opengeslagen in haar rechterhand ligt. Dat zal met terugwerkende kracht een bijbel zijn, het Oude Testament dan wel, of een ander boek, al was in Maria’s tijd de boekdrukkunst natuurlijk nog lang niet uitgevonden. De schilder heeft Maria naar haar eigen tijd geprojecteerd.

De opvoeding van Maria – Michaelina Wautier, 1656, Mauritshuis

Het meisje kijkt op naar haar moeder Anna, alsof ze haar wil vragen of ze het zo goed doet, dat lezen, of het wel klopt wat ze daarnet hardop voorlas. (Of misschien heeft ze er niet zo’n zin meer in, dat kan die blik ook betekenen.)

Anna knikt haar bemoedigend toe. ‘Toe maar, meiske.’ Haar ene hand rust liefdevol op Maria’s rechterschouder, met de andere pakt ze haar dochters linkerarm zachtjes vast om die met zachte dwang terug te leiden naar haar boek. ‘Lees maar door, Maria,’ zal ze hebben gezegd, ‘dit behoeft discipline. Lees, en jouw wereld wordt groter. Vergaar kennis, en je leven wordt rijker.’

Joachim en Anna gaven hun dochter een cadeau, want hoeveel meisjes lazen er in die tijd nou eenmaal? Joachim, links achter Maria, kijkt devoot omhoog en dankt de hemel dat ze op late leeftijd nog een kind hebben gekregen. Zijn wijsvinger wijst losjes omlaag naar zijn dochter, of, specifieker gezegd, naar het blauw dat zij draagt. Maria wachtte een heilige taak, alleen wisten ze dat hier nog niet, want Gabriël was nog niet langsgeweest.

Michaelina Wautier zal veel voldoening hebben beleefd aan het centraal stellen van Maria. Ze was zelf een vrouw wier schilderijen veelal aan mannen werden toegeschreven. Zelfs haar naam was een afgeleide van een mannennaam. Bij dit historiestuk gaf ze echter duidelijk aan dat het door háár bedacht en gemaakt was. Michaelina wist dat je als vrouw net zo goed kon excelleren. Kijk goed om je heen, Maria, is wat ze gedacht zal hebben. Lees. Verwonder je. En houd moed. Die zal je later nodig hebben.

Zo stond ik daar een tijdje een betekenis bij elkaar te kijken. Kunst kan een uitstekende inspiratiebron zijn voor een schrijver. Niet zelden krijgen schrijvers inspiratie bij een kunstwerk voor een boekpersonage. Een verhaal doemt ineens op als je de tijd neemt om ergens lang naar te kijken en je er dingen bij af te vragen. Daarna – Anna wist dat al – is het een kwestie van discipline: zitten en schrijven. Je moet meters maken om ergens goed in te worden en een eigen signatuur te krijgen. Schrijven draait net als schilderen om kijken, lezen en je blijven verwonderen. En vaak ook om falen, opnieuw proberen en de moed erin houden.

Olga Majeau

 

Olga Majeau is docente en geeft onder andere de specialisatie Familieverhalen.

Ga naar de docentenpagina

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Kleintje – Ingeborg van Es-Boomsluiter

/in /door

Ik kon er niks aan doen. Deze gedachte schiet door mij heen als ik met volle kracht tegen een solide stuk lucht aanvlieg. Hoe had ik kunnen weten dat dit niet de maan was dat me zo aantrok? Tijdens mijn val probeer ik me met alle zes de pootjes aan iets vast te klampen, maar het doorzichtige oppervlak bied geen houvast. Genadeloos glij ik naar beneden. Plof.
‘Geen paniek, geen paniek!’ Ondanks mijn eigen bemoediging, ritsel ik rusteloos met mijn vuurkleurige vleugels en staan al mijn haren overeind. Na een vlugge oriëntatie besluit ik weer op de vleugels te gaan, maar de lucht houdt binnen enkele vleugelslagen op. Drie keer vlieg ik hetzelfde rondje en nergens zie ik een uitweg. Het doorzichtige platte oppervlak waar ik tegenaan ben gevlogen is vanuit deze ronde gladde ruimte niet meer te zien. In het licht van de schemering zie ik boven mij slechts een plat wit plafond met in het midden een zilveren trechter. Opgesloten.
‘Oh nee. oh nee oh nee! Dit is het einde!’
‘Nou nou, zoveel paniek is echt niet nodig hoor.’ Een zachte zoete stem vult de ruimte. Een grijs pootje verschijnt uit één van de perfect eivormige kuilen die zich in deze gevangenis bevinden. Elegant kruipt een onopvallend gekleurde nachtvlinder uit de schuilplaats. Enkele geluidloze vleugelslagen later land ze naast me.
‘Geen paniek’ herhaalt ze. ‘Het komt helemaal goed. Morgenochtend komt één van die grote vleugellozen ons bevrijden. Ze zeggen dat ze deze nachtvlindervallen gebruiken om ons te tellen. Is dat niet gek?’
Deze woorden stellen me allesbehalve gerust, maar voordat ik daarop inga heb ik een prangende vraag.
‘Wat ben jij?’
‘Nou nou, jij hebt ook geen manieren aangeleerd.’
Ondanks haar strenge woorden glimlacht de grijze nachtvlinder die voor me zit en ik ontspan lichtjes.
‘Sorry. Ik ben Kleintje.’ Ik ritsel met mijn vleugels en toon haar het felle roodoranje patroon erop. Ik ben een pijlstaartvlinder van de soort klein avondrood. Wat is uw naam? En van welke soort bent u als ik u dat vragen mag?’
‘Aangenaam. Men noemt mij Sapna van de Morpheusstofuilen.’
‘Ah een dromer’ zeg ik ‘jullie zijn allemaal zo optimistisch. Het enige wat vleugellozen doen is ons de vernietiging in helpen. Is het niet met de poot, dan wel met de tong.’
‘Nou nou nou’ herhaald Sapna voor de zoveelste keer. ‘Daar zit een verhaal achter, ik voel het.’
‘Niet slechts één verhaal, mijn hele leven.’
‘Misschien lucht het je een beetje op om daar iets over te vertellen. We zitten hier immers vast tot zonsopkomst. Bovendien ben ik wel benieuwd waarom je zo zwartgallig bent, mijn ervaringen met de vleugellozen zijn alleen maar goed.’
‘Dan heb je de nacht voor je ogen getrokken’ zeg ik bitter ‘Maar goed, ik zal je eens wat vertellen.’
‘Sinds ik uit mijn pop ben gekropen, heb ik slechts droge nachten meegemaakt. Eerst vond ik dat wel prettig, als het regent dan vlieg ik niet. Anders gaan de vlammen op mijn vleugels uit.’
Kort lach ik om mijn eigen grap, Sapna blijft echter stil.
‘Maar toen hoorde ik van een vriend dat er een grote droogte is, doordat de vleugellozen te veel water willen hebben. Nou én dacht ik, daar heb ik toch niks mee te maken. En bovendien vroeg ik me af of die vriend niet te veel pollen had gesnoven.’
‘Nou nou..’
‘Nou inderdaad, want twee nachten geleden vloog ik rond, overal waar ik kwam, waren de bloemen verdroogd of leeg. Nergens was er nectar te bekennen.’
‘Tjonge’
‘Ik raakte steeds wanhopiger en vervloekte elke vleugelloze die ik tegenkwam. Gelukkig zijn dat er niet veel zo in het donker.’
Sapna kijkt nu toch wel zorgelijk terwijl ik mijn verhaal vertel en ik vraag me af of ze is overtuigd dat vleugellozen slecht nieuws betekenen.
‘Hoe heb je dat overleeft?’
‘Uiteindelijk na uren vliegen landde ik op klimop. Ik kon niet meer.’
‘En toen?’
‘Een briesje raakte mijn antenne en daarin proefde ik de zoete geur van kamperfoelie. Zo ben ik in deze tuin beland.’
Sapna glimlacht triomfantelijk
‘Toch maar goed dat er zoveel fijne tuinen zijn die de vleugellozen beplanten met nectarplanten vind je niet?’
Van verbazing zet ik mijn antennen recht overeind.
‘Ja, okay, maar…’ Snel herpak ik me. ‘Maar dat is lang niet het enige dat me is overkomen dankzij de vleugellozen!
Sapna troffelt met haar poten, klaar om iets te zeggen, maar ik ga snel door.
‘Ik heb een bijenvriend verloren die langs een veld zat te eten. Er kwam een groot ding langs dat vloeistof over hem heen spoot. Hij wist meteen dat het foute boel was. Als er nu werd gespoten, dan was het eerder ook gedaan. Het nectar in zijn maag was puur vergif. Daarna voelde hij zich vreselijk. Alles wat hij kon doen was naar mij toe te vliegen om hulp te vragen. Hij stierf in mijn pootjes!’ Mijn stem schiet een trilling omhoog. Lichtjes trilt mijn tong terwijl ik deze in- en uitrol.
‘Het spijt me van je vriend’ haar stem streelt mijn hoofd als een zacht bloemblaadje. ‘Ik geef toe dat niet alle vleugellozen het beste met ons voor hebben, maar ze zijn lang niet allemaal slecht.’
‘Oh nee? Waarom laten ze dan allemaal die nepmanen branden, waardoor er plotseling 20 manen in de nacht zijn? Waarom zitten we nu hier opgesloten in een val, gelokt door één zo’n nepmaan? Ze gaan ons vast opeten.’
‘Kleintje toch, je ziet overal schaduwen. Deze vallen zet de vleugellozen neer om ons te bekijken, meer niet. Als ze bij de ochtendstralen ons eruit komen halen is alles wat je hoeft te doen een pootje naar hun uit te steken en zij halen je er voorzichtig uit. Vertrouw me maar, ik heb het al drie keer meegemaakt.’
‘Je vertrouwen? Ik vertrouw niet eens mijzelf!’
In de stilte die valt hoor ik slechts het ongemakkelijke geritsel van Sapna.
‘Toen ik nog een rups was, zag ik een groot ding aankomen. Daar zat ik, bovenop geel walstro, te eten van de lekkere plant. Mijn broertjes en zusjes zagen het niet. Toen het op ons afkwam, heb ik me laten vallen. Ik wist niet wat het was, maar ik was doodsbenauwd! Geen moment heb ik toen aan mijn familie gedacht. Sindsdien echter, denk ik aan ze, elke minuut van elke nacht.’
‘Arm Kleintje, je was toen nog zo klein. Je had er niks aan kunnen doen. Zelfs als je ze had gewaarschuwd…het is vreselijk. Maar dat betekent niet dat niemand te vertrouwen is. Let op mijn woorden, als jij je poot durft uit te steken, kom jij wel op je plek.’

Een witte schittering weerkaatst op het zilveren oppervlak boven mij. Plotseling opent de gehele hemel en wordt de val verlicht.
‘Oh moet je zien! Een klein avondrood! wow, die worden steeds zeldzamer!’
Een grote zachte stengel wordt naar mij uitgestoken. Even aarzel ik, maar met de woorden van Sapna in mijn achterkop steek ik een pootje uit en grijp me vast.
‘Vaarwel Sapna’ fluister ik terwijl de vinger mij omhoog lift.
‘Tot ziens Kleintje, het ga je goed.’
De vleugelloze bekijkt me. Enthousiaste geluiden komen uit de grote opening op de kop. Ik verroer me niet, te bang om iets te doen. Een flits verblind me tijdelijk.
‘Wow, zelfs op de foto knallen de kleuren.’
Tot mijn grote verbazing zet ze me daarna in de kamperfoelie. Lang kijk ik nog naar mijn eigen poot. Ik kan er toch wel iets aan doen.

 

Naar de vorige blog

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

 

Verboden woorden – Emile Hollman

/in , /door

Ik heb altijd meteen alle aandacht als ik in mijn lessen de Lijst met Verboden Woorden ter sprake breng. Natuurlijk, er bestaan geen verboden woorden laat staan dat die zijn opgenomen in een officiële canon. In de prachtige bibliotheek van het klooster in Wittem kun je nog steeds zien waar ooit ‘de hel’ begon: achter een gesloten hekje op de bovenste verdieping stonden boeken die op de pauselijke Index stonden: ze waren verboden voor rooms-katholieke lezers. Op straffe van hel, verdoemenis en excommunicatie.

Zo ver reikt mijn gezag natuurlijk niet en bovendien staan bedoelde woorden allemaal keurig op hun plek in de Dikke Van Dale en gebruiken we ze in de dagelijkse omgang volop en onbekommerd.

Aanvankelijk zijn de cursisten erg hoopvol want als je nou maar kunt opzoeken welke woorden je beter niet kunt gebruiken dan is mooi schrijven vast een fluitje van een cent. Als ik de lijst met ze heb doorgenomen, hangt er vaak een zweem van lichte verbijstering in het lokaal – want iedereen heeft wel een tekst bij de hand waar die woorden in voorkomen. Ik daag mijn cursisten altijd uit de meest betekenisvolle woorden uit hun vocabulaire te tillen. Dat betekent vooral: wees niet gemakzuchtig. Filter je woorden, hou ze tegen het licht, vervang ze door betere. Verplicht jezelf tot vakwerk.

Het gaat wat ver om de lijst helemaal door te nemen maar denk aan woorden die ouderwets zijn, te modieus zijn, te sleets of te formeel. Woorden uit het handboek van de manager of uitgesproken clichés als Een goed glas wijn of Een drukte van belang. Ik krijg daar jeuk van. Kom bij mij niet aan met een woord als leuk. Want wat ik leuk vind, vinden cursisten niet leuk en andersom. Leuk is een containerwoord voor allerlei smaken. Ik daag elke schrijver uit om precies te formuleren wat je wil zeggen als je het woord leuk opschrijft. Spring in het woord, haal de kleuren en de emoties op.

Ik begin al helemaal over mijn vel te krabben als ik het woord passie tegenkom in een serieuze tekst. Ik noem maar wat: mijn vader heeft een passie voor vliegtuigen. Dat woord verraadt dus niet dat vader veel te veel geld uitgeeft aan modellen, met kornuiten avond aan avond staat te spotten bij de luchthaven en dat moeder heeft gedreigd het huwelijk op te blazen als hij ze liever ziet vliegen. Prik met een kroontjespen in het woord en beschrijf wat er allemaal uitloopt; zie het verschil tussen vertellen en vertonen.

Laatst nam een van de cursisten aan het einde van de specialisatie columns & blogs het woord. Hij droeg een column voor die vrijwel geheel was opgebouwd met verboden woorden. We hebben er erg om gelachen. En natuurlijk is hij cum laude geslaagd.

 

Meer weten over Emile? Klik hier

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Jij mag het ook lezen – Jowi Schmitz

/in , , /door

Ik verlootte een Zeemeermeisje zonder te vragen of mijn schrijvers van de basisopleiding daar wel op zaten te wachten. Toen ik bij de school van mijn zoon een kennis tegenkwam, duwde ik hem ook een Zeemeermeisje in handen. Tijdens een telefoongesprek hoorde ik mezelf roepen: ‘Ik stuur het je wel op! Maakt niet uit dat je baby nog niet kan lezen. Jij mag ook.’

Jij mag het ook lezen. Dat is mijn gevoel bij mijn nieuwe boek Zeemeermeisje. De uitgever heeft er ‘vanaf 9 jaar’ bij gezet, maar zoals ze ook bij spelletjes altijd schrijven: tot 99. Wat zeg ik, tot 101. Dát is misschien wel – denk ik al een tijdje – het geheime wapen dat mensen weer gaat doen lezen: roep bij kinderboeken wat harder dat ‘jij het ook mag lezen’. Want alles begint bij een goed verhaal en de Nederlandse kinderliteratuur zit vol verrassingen. Juist ook voor volwassenen. Het is iets heel anders dan ‘iets wat lijkt op een Netflix serie’, het is geen slap aftreksel van een leukere film. Het zijn eigen werelden, waar de lijnen helder zijn en het leven overzichtelijk is, zonder zoetjes te wezen. Met meer echtheid dan feelgood, met meer durf dan menig thriller. Duik er maar eens in, in die zee. Of check deze website voor tips: leesvink.nl

Ja, die Jowi heeft er net zelf weer eentje geschreven, dus logisch dat ze dat roept, zul je denken. Dat is natuurlijk waar, maar dat er veel geweldige kinderboeken zijn, is óók waar. Wil je een Zeemeermeisje winnen? Lees snel verder om te kijken hoe dat gaat.

Wedstrijd:
Wil je een Zeemeermeisje van Jowi Schmitz winnen? Schrijf dan in één of twee zinnen wat je van een Zeemeermeisje verwacht. Dat kun je doen op basis van de flaptekst, maar je mag ook helemaal zelf iets verzinnen. Stuur jouw interpretatie vóór 11 juni op naar info@schrijversacademie.nl o.v.v. ‘Zeemeermeisje’.

De winnaars worden eind juni bekend gemaakt!

 

Meer weten over Jowi? Klik hier

Of neem een kijkje op: www.jowischmitz.nl

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Andersom – Marian Rijk

/in , /door

De omtrekkende beweging

Toen ik aan mijn eerste boek werkte, kreeg ik een opdracht van mijn schrijfdocent. Ze vroeg me om het volgende hoofdstuk in een totaal andere stijl te schrijven en reikte me een boek aan van een willekeurige auteur: ‘Probeer het eens zo!’

Ik worstelde me door enige tegenzin (dat kost onnodig veel tijd!), maar deed het. De eerste zinnen schreef ik haperend, zoekend naar woorden in deze voor mij onnatuurlijke stijl. Na een paar regels eigende ik me het ritme en de stijl van de andere auteur toe. Halverwege de pagina kreeg ik er tot mijn verwondering plezier in en niet veel later vlogen mijn vingers over het toetsenbord.

De opdracht bleek een gouden greep. Het uit-mijn-comfortzone-schrijven gaf niet alleen mij, maar ook het verhaal een impuls: door expliciete details en korte zinnen ontstond er meer tempo en spanning. Weken later herschreef ik het stuk naar mijn eigen stijl maar met behoud van de opgewekte energie.

Nu volgt de TIP!
Verlaat tijdens het schrijven het pad dat je bewandelt om na een omtrekkende beweging terug te keren en de route met nieuwe inzichten voor te zetten.

Concreter:
De omtrekkende beweging maak je door een andere stijl uit te proberen (zoals ik deed), maar ook door:

  • in een hoofdstuk of scène van perspectief te wisselen (van hij/zij naar ik of jij of visa versa);
  • van grammaticale tijd te veranderen (naar de tegenwoordige tijd, verleden tijd of juist toekomende tijd);
  • een onbelangrijk personage als hoofdpersoon te nemen (hoe ziet de wereld er dan uit?).

En dan, als je dit stuk met volle overtuiging geschreven hebt, draai je het weer om naar het lopende verhaal. Herschrijf het in je eerder gekozen perspectief of grammaticale tijd of met je originele hoofdpersoon.

De tijdsinvestering betaalt zich terug.
Zeker weten dat je beeldspraak, personages, decor en dialogen verrijkt en verdiept zijn. En wie weet, blijkt dat zijpad te leiden naar een prachtig vergezicht of een nieuwe route in je verhaal.

 

 

Lees hier de laatste blog van Marian: Schijven is speuren – 5 tips voor deskresearch

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Vakantieboeken

/in /door

De zomer is weer in aantocht en het duurt niet lang meer of je mag even heerlijk genieten van een relaxte vakantie. Zie jij jezelf deze zomer ook weer liggen onder een parasolletje? Strakblauwe lucht, lekker warm briesje, koel drankje en af en toe een duik in zee of het zwembad om af te koelen? Mist er nog iets? Ja natuurlijk: een goed boek!
We zetten wat leuke boeken voor je op een rijtje die je straks kunt verslinden op je strandstoel (of, als je niet kunt wachten: om nu alvast te lezen ter inspiratie!). Het zijn boeken in verschillende genres maar met allemaal 1 thema: reizen. Om lekker in de sfeer te blijven!

 

Romans

Vrije Vogels
Auteur: Ilja Gort
Jaar: April 2022
Speelt zich af in: Zuid-Frankrijk/Pyreneeën.

We dromen er allemaal van: Een wijndomein in Zuid-Frankrijk. Voor Abel en Angela werd deze droom werkelijkheid en niets lijkt het geluk dan ook in de weg te staan. Totdat ze bezoek krijgen van een Brabantse motorbende. En die komen niet voor de gezelligheid!
Vrije Vogels is het vervolg op Bed en Breakfast en Godendrank, maar Vrije Vogels begrijp je ook zonder dit boek eerst te lezen. En anders neem je ze gewoon allebei mee in je koffer!

De Jasmijnvilla
Auteur: Elena Conrad
Jaar: Februari 2022
Speelt zich af in: Italië

Giulia erft een prachtige villa mét jasmijn- en olijfboomgaard aan de heerlijke Ligurische kust.
Als ze daar aankomt lijkt het dan ook geweldig en ontmoet ze haar knappe buurman, Marco. Maar al snel volgt het ene na het andere mysterie. Waarom zou haar moeder deze mooie plek ooit hebben verlaten zonder terug te keren? En waarom had haar moeder nooit verteld dat haar grootvader nog in leven was? Giulia is vastberaden dit te ontdekken.
Het boekt neemt je mee naar schilderachtige plaatsjes met de verleidelijke geur van kruiden en zonovergoten pijnbomen.

 

Misdaad

Moord op de Nijl
Auteur: Agatha Christie
Jaar: 1937
Speelt zich af in: Egypte

De Belgische detective Hercule Poirot hoort twee mensen plannen maken voor een huwelijksreis naar Egypte. Tijdens zijn bootreis over de Nijl komt hij de man van het stel weer tegen. Maar zijn kersverse vrouw is niet de vrouw die Hercule Poirot eerder had gezien!
Als hij later ook de andere vrouw tegenkomt en blijkt dat ze nogal wat stalkgedrag vertoont kan hij het uiteraard niet laten om te onderzoeken hoe de vork in de steel zit.

De witwasser
Auteur: Roel Janssen
Jaar: 2021
Speelt zich af in: Frankrijk (Provence) en Italië

In 2007 won Roel Janssen een Gouden Strop met zijn boek De Tiende Vrouw. Zijn boek de Witwasser stond op de long-list voor de Gouden Strop van 2022 maar viel net buiten de boot. In de Witwasser wordt een officier van justitie naar de Provence gestuurd om onderzoek te doen naar de dood van een Nederlandse bankier. De Franse politie sluit het dossier al snel maar de officier van justitie vertrouwt het niet en komt tijdens zijn speurtocht uiteindelijk terecht bij een middeleeuws klooster in Italië.

 

Poëzie

Reis rond de wereld in 25 gedichten
Auteur: Zinzi Zegers
Jaar: 2020
Speelt zich af in: Afrika, Japan, Malawi, Oeganda, Barcelona, Tanzania, Kaapverdië, Rwanda, Cuba, Trinidad, India, Mongolië, Azoren, Zuid-Afrika, Kenia, Namibië, Istanbul, Botswana, Madagaskar
en Ethiopië

Zinzi Zegers woonde een aantal jaar in Oeganda en leerde daar Luganda praten en bananen koken. Als reisbegeleidster en tekstschrijver ontmoette Zinzi enorm veel verschillende mensen, op allerlei plekken op de wereld. Deze mensen vormden de inspiratiebron voor haar dichtbundel.
De gedichten laten je nadenken over de verschillen tussen culturen maar laten juist ook de overeenkomsten zien. Heerlijk om er af en toe eens bij te pakken als je aan op een strandstoel ligt.

Kinderboek
Auteur: Marjon Hoffman
Jaar: 2017
Speelt zich af in: Frankrijk
Doelgroep: 8-9 jaar (Avi niveau: E5)

Ook voor kinderen is het heerlijk om op de vakantie even in een boek te duiken. Daarbij is het natuurlijk ook goed voor ze om ook in de vakantie lekker te blijven oefenen met lezen.
Met het boek Het geheim van de blote vakantie zullen ze zich niet vervelen.
Het grappige boek gaat over Lars die met zijn moeder en broertje Morris naar een leuke camping in Frankrijk gaan. Alleen, iedereen loopt er bloot! Daar hebben Lars en Morris dus helemaal geen zin in.
Een leuk boek met mooie illustraties. Ook leuk om ’s avonds in de tent voor te lezen!

 

Science Fiction

The Psychology of Time Travel (Engelstalig)
Auteur: Kate Mascarenhas
Jaar: 2018
Speelt zich af in: Engeland

Een spannend boek over een heel andere manier van reizen: tijdreizen!
In 1967 vinden 4 vrouwelijke wetenschappers een tijdreismachine uit. Ze staan aan de vooravond van roem totdat een van de vrouwen instort en het hele project in gevaar brengt. Reis je mee in de tijd?

 

Young adult

Anna & de French kiss
Auteur: Stephanie Perkins
Jaar: 2015
Speelt zich af in: Parijs

Parijs, de stad van de romantiek! Anna komt op een kostschool terecht in Parijs. Ze voelt zich enorm eenzaam maar dan leert ze Etienne kennen. Ze wordt smoorverliefd maar er is wel een probleem: Etienne heeft al een vriendin. Met dit boek waan je je gewoon in het romantische Parijs. Het boek leg je lastig weg omdat je toch wilt weten hoe deze verboden liefde zal aflopen.

The grand tour van Henry Montague
Auteur: Mackenzi Lee
Jaar: 2020
Speelt zich af in: Europa (Van Parijs tot Venetië en van Barcelona tot Marseille)

Het onzedelijke reisverslag van een rebelse jonge gentleman speelt zich af in de 18e eeuw.
Lord Montague krijgt een zoon, genaamd Henry ‘Monty’ Montague en het is uiteraard de bedoeling dat ook zijn Monty een ware gentleman wordt. Maar de jongeman wordt allesbehalve dat.
Monty vertrekt op grand tour door Europa en tijdens deze reis gedraagt de “gentleman” zich behoorlijk rebels, zo erg zelfs dat dit lijdt tot een schrijnende klopjacht.

 

Waargebeurd/biografie

Was ik maar thuisgebleven
Auteur: O.a. Isabel Allende, Helen Gurley Brown, Jan Morris, Paul Edward Theroux en meer.
Jaar: 2001
Speelt zich af in: Diverse landen

Moet je voor deze zomer je vakantie nog boeken? Lees dan eerst dit boek even en bedenk daarna of je misschien toch liever vertoeft in Costa del Achtertuin dit jaar.
In dit boek lees je de meest afschuwelijke reisverhalen. Een fijne massage in Belize die eindigt in een levensbedreigende situatie, helse vluchten, exotische insecten die de aanval inzetten en drama’s in India…leedvermaak in zijn puurste vorm!

Het Perfecte Reisverhaal
Auteur: Joep van Deudekom
Jaar: 2007
Speelt zich af in: Diverse landen. Onder andere Zuid-Afrika

Als je terugkomt van vakantie moet je wel een goed verhaal hebben bij de koffieautomaat, vindt Joep van Deudekom. Gelukkig lijkt een vakantie met Joep in ieder geval nooit saai en heeft hij de meest spectaculaire reisverhalen te vertellen na thuiskomst. Het hoogtepunt (of dieptepunt) is toch wel zijn camperreis met zijn gezin door Zuid-Afrika, dwars door de savanne vol neushoorns en olifanten. Wat kan er misgaan  zou je denken?
Vol humor en zelfspot beschrijft Joep van Deudekom zijn reizen. Voor Joep geen all inclusive  in Turkije, een vakantie mag pas een reis genoemd worden als je niet op dezelfde plek blijft en een rugzak meeneemt.  Overtref jij Joep zijn verhalen dit jaar bij de koffieautomaat?

Een half jaar met drie onderbroeken
Auteur: André de Jel
Jaar: 2019
Speelt zich af in: Mexico, Verenigde Staten en Canada.

Ben je meer van de actieve vakanties en hou je van avontuur en natuur? Dan zit je met dit boek goed. Het verhaal van Andre en Lian neemt je mee naar de Pacific Crest Trail. Hier besloot het stel namelijk een wandeling te maken: van 4600 kilometer! Een boeiend en inspirerend verhaal geschreven uit 2 verschillende perspectieven. Mocht je zelf ook zo’n actieve reis willen maken dan zit je goed, het boek bevat namelijk ook veel praktische tips!

Ghost Rider: over helende wegen
Auteur: Neil Peart
Jaar: 2019
Speelt zich af in: Noord – en Centraal Amerika

Hij is een van de beste drummers ter wereld: Neil Peart van de band Rush. Maar zijn leven is niet alleen maar een groot succesverhaal, dat beschrijft Neil in zijn boek Ghost Rider: over helende wegen. Zijn dochter kwam op 19-jarige leeftijd om het leven bij een auto-ongeluk en 10 maanden later stierf zijn vrouw aan kanker. In zijn boek beschrijft Neil Peart de reis van veertien maanden die hij per motor maakte door Noord- en Centraal Amerika waarbij hij 88.000 km aflegde. Tijdens zijn reis nam hij de tijd om te rouwen en na te denken. Een krachtig en intens boek dat briljant is geschreven.

 

Reisboeken ter inspiratie

Verliefd op Europa
Auteur: Roëll de Ram
Jaar: 2021
Speelt zich af in: o.a. Italië, Portugal, de Balkan, Faeröer-eilanden, Slovenië, Griekenland, Duitsland en Frankrijk

Reisblogger Roëll de Ram is fulltime reisblogger en oprichtster van WeAreTravellers.nl.
In het boek Verliefd op Europa neemt ze je mee door de mooiste plekjes van Europa. De tofste steden en mooiste onontdekte parels (tenzij iedereen er na het lezen van dit boek heen gaat natuurlijk!). Plekken die je ook met de auto, de trein of met een backpack op je rug kunt bezoeken. Heerlijk om inspiratie in op te doen!  Blijf je dit jaar in Nederland? Dan is haar boek ‘Verliefd op Nederland’ een aanrader.

Solo Reizen
Auteur: Liesbeth Rasker
Jaar: 2021
Speelt zich af in: Zuid-Afrika, Filipijnen, Parijs, Italië, Zweden, New York, Thailand, Costa Rica, Nieuw-Zeeland, Nederland, België, Ibiza, Singapore, Maleisië, Sri Lanka, Indonesië, Mexico, China en Brazilië

Ben je van plan om ooit alleen op reis te gaan? Laat je inspireren door Liesbeth!
Er zijn 2 echt goede redenen te bedenken om alleen te reizen volgens Liesbeth Rasker:
1. Omdat het ontzettend leuk is en 2. Omdat je dingen leert waar je de rest van je leven profijt van hebt. Als je jezelf kunt vermaken in een verlaten bos in Zweden of een piepklein Filipijns eiland dan zul je nooit meer afhankelijk zijn van anderen om waar en wanneer dan ook gelukkig te zijn.
In het boek beschrijft ze haar mooie soloreizen maar geeft ze ook tips als jij voor het eerst een soloreis wilt gaan maken (denk aan eenzaamheid en tegenslagen maar ook praktische tips over geld en foto’s maken met een zelfontspanner).

 

Lees hier de laatste blog: Boekje – Stefan Nieuwenhuis

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Boekje – Stefan Nieuwenhuis

/in , /door

Boekje

Dichters zijn het gewend. Die hebben vaak, meestal of altijd een opschrijfboekje bij zich. Ideaal voor de mooie zinnetjes, de poëtische invallen of de gedachten die onthouden moeten worden. Je bent immers de hele dag een dichter, niet alleen als je achter je laptop zit of als je met een ganzenveer aan de schrijftafel zit te peinzen – om het romantische beeld in stand te houden.

Schrijvers hebben minder vaak een boekje. Misschien omdat ze van de grote gebaren zijn, of de meer algemene lijn. Terwijl juist ook voor een schrijver een mooi opschrijfboekje een verrekte handig ding kan zijn. Net zo goed voor het ene zinnetje dat er zomaar ineens tussendoor komt, onderweg, bij de koffie of in de supermarkt. Of voor een uitspraak die je oppikt. Of een idee voor een verhaal, een lus tussen hoofdstukken of zoiets. Sommigen zeggen: in die gevallen pak ik mijn telefoon en spreek het in. Dat kan, maar dan orden je je gedachten anders. Dat ontdek je pas als je met een boekje gaat werken.

Ik weet ook wel dat dit geen argument is dat je meteen over de streep trekt. Dat nu niet iedereen stante pede naar de winkel rent, maar het is toch belangrijk genoeg om even te noemen. Het is één van de voordelen. Let maar op: je schrijfcollega’s met een notitieboekje hebben weer andere positieve ervaringen. Dus toch maar snel een mooi exemplaartje aanschaffen. Op de eerste bladzijde zet je dan:

proberen is altijd de moeite waard.

Stefan Nieuwenhuis

 

Lees meer over Stefan Nieuwenhuis: klik hier

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Nummer 1 schrijfwedstrijd – DOS

/in , /door

De liefde van haar leven

“Dat mag ik alleen zeggen als jullie het nadrukkelijk vragen” zegt de arts. “Hebben jullie niets gezien?” Hij schuift het echoapparaat terzijde.
“Jullie krijgen een zoon” zegt hij.

We rijden naar huis.
“We moeten het aan Pien vertellen” zeg ik tegen mijn man.
Hij lacht. “Ga jij het maar aan Pien vertellen”.

Ik zit naast Pien op de vloer. Ze kijkt mij aan. “Je krijgt een broertje” zeg ik.
Ze likt mijn hand. Ik aai haar oortjes. Ze staat op. Ze loopt naar haar mand en gaat zuchtend liggen.

Kees wordt geboren. Pien kent geen kindertjes.
Kees blijkt de reden van haar bestaan.
Ze besnuffelt hem. Staat te trappelen van opwinding. Ze wil Kees van boven tot onder aflikken. Ze ligt naast Kees op het babykleed. Ze slaapt naast zijn box. Ze houdt toezicht als Kees baddert en gaat ‘s ochtends kijken of hij al wakker is. Zet Kees het op een schreeuwen, dan loopt ze zacht piepend heen en weer. Pien is gek op Kees.

Als Kees kan lopen gaan we op een dag naar het strand. Kees en Pien lopen allebei los. Ik loop naar de vloedlijn. Maar Kees komt niet. Hij wil naar het klimrek dat bij een strandtent staat. Ik loop langzaam naar zee. Kees holt naar het klimrek. Als ik mij omdraai zie ik Pien staan. Ze kijkt naar mij. Ze kijkt naar Kees. Ze kijkt nog een keer naar mij. Dan loopt ze resoluut in de richting van Kees. Kees is de baas.

Kees heeft iets gedaan wat niet mag. Ik zit op mijn knieën voor hem. Ik leg uit wat wel en niet mag.
Pien komt uit haar mand en duwt haar neus in mijn gezicht. Ze kwispelt. Ik duw haar zachtjes opzij. Weer duwt ze haar neus in mijn gezicht.
Van Pien mag Kees alles.

De dierenarts bekijkt de uitdraai van het lab. Ze schudt zwijgend haar hoofd. Pien is ziek, té ziek. We maken een afspraak voor de volgende dag.

Ze ligt op de grond van de behandelkamer. Onrustig, hijgend van de pijn. Ik aai haar.
De dierenarts komt binnen en laat de deur op een kier.
Kees zit bedremmeld in de wachtkamer. Zijn beentjes bungelen heen en weer.
Door de halfopen deur staart Pien naar Kees. Ze wordt rustig.
De dierenarts geeft een slaapmiddel.
Starend naar Kees glijdt ze langzaam onderuit.
Alles is goed.
Kees is er.

 

Lees hier de brief van de nummer 2:
Zonder titel – Liberty Biesma

Lees hier de brief van de nummer 3:
Pruimentaartje – Claudia C. Maser-Grabner

Meer informatie over de schrijfwedstrijd

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Nummer 2 schrijfwedstrijd – Liberty Biesma

/in , /door

‘Tja, wat is liefde?’ vraagt Frederick. Hij slikt hoorbaar en staart schuin naar het plafond. ‘Is het de fysieke uitvoering van de belofte “tot de dood ons scheidt?” In die eed gevangen zitten terwijl je na je werk stiekem een half uur omrijdt om op de parkeerplaats in het bos je heil te zoeken bij een ander? Sorry schat, het was vreselijk druk op de weg.’ Er vormen zich rode vlekken in zijn gezicht en glinsterende pareltjes op zijn voorhoofd.

‘Jouw kijk op liefde is romantisch maar ook ouderwets. Verliefd, verloofd, een ring, een dominee, een witte trouwjurk en eeuwigdurend geluk. Een utopische droom. De werkelijkheid is anders, dat weten we allemaal. Maar liefde is veel meer dan wat de wensdromen ons vertellen. Liefde is een toevoeging, geen beperking. Je moet zeker geen stiekeme dingen doen, maar wel over je verlangens durven praten. Ik geef je straks een van mijn gepubliceerde artikelen mee als huiswerk.’ Zijn ogen richten zich op de psychologische tijdschriften die tegen de muur van mijn praktijk staan uitgestald. Al snel dwalen ze terug naar mijn dijen, verlangend naar de perfecte inkijk. ‘Denk eens terug aan je kindertijd op de lagere school. Was het niet heel gemakkelijk om zomaar met anderen te gaan spelen? Elkaar meenemen in fantasieën en samen optrekken, thuiskomen en je moeder vertellen dat je een vriendje hebt gemaakt? Er waren geen lijsten met ingekleurde eigenschappen en voorkeuren die moesten matchen. Je veegde elkaar niet naar links of rechts, je vond elkaar aardig of niet. Een heerlijke eenvoud.’

‘Maar een goed datingprofiel helpt toch juist om een goede partner te vinden? Ik mis gewoon liefde in mijn leven en wil iemand om samen compleet te zijn.’
‘En daar noem je een belangrijk punt. Samen compleet zijn. Ben je nu niet compleet? Mist er iets in je lichaam? Val je om omdat maar één been hebt? Of zoek je eigenlijk iemand om een leegte op te vullen?’
‘De leegte Jasmijn … ik voel me zo alleen.’ Zijn ogen dwalen af naar de grond en zijn schouders zakken net als zijn zelfvertrouwen als een plumpudding in elkaar. De lichaamstaal die vertelt dat we op de pijnplek zijn aangekomen. Een gebrek aan zelfvertrouwen wat leidt tot isolement.
‘Je noemt nu de eenzaamheid als ongewenste omstandigheid waarvoor je een oplossing zoekt in de vorm van een partner. Een vrouw in jouw geval.’
‘Ja, zo kun je het wel samenvatten.’ Ik kijk hem in zijn ogen en zie een hoopvolle fonkeling. Het is best een aantrekkelijke man. Jammer van die onzekerheid.
‘We gaan dit samen aanpakken Frederick.’ Ik lach hem speels toe, een lichte flirt, en breek daarmee de barrière tussen cliënt en therapeut. Even spelen met de verboden overdracht voor het beste resultaat. ‘Kom we gaan aan de koffietafel staan om een spel te doen.’ Ik pak twee blaadjes en schrijf er vijf vragen op. ‘Let op Frederick, geef korte eerlijke antwoorden.’ Hij knikt. ‘Ok, vraag één: Wat is liefde voor jou?’ We schrijven snel onze antwoorden op.

‘Samen een leven delen, trouw en open,’ zegt hij voldaan.
‘Ik heb wat anders. Mijn eigen leven leiden, samen met mijn partner, maar niet monogaam.’ Ik lach omdat hij zich bijna verslikt in mijn antwoord.
‘Vraag twee: Ben je romantisch? Snel krabbelt hij wat steekwoorden op zijn blad.
‘Ja, ik hou van reizen, wandelen op het strand, een glas wijn bij het haardvuur met mooie muziek.’ Ik steek mijn wijs en middelvinger in mijn mond en maak een kots geluid. Hij kijkt me verschrikt aan. ‘Jij houdt daar niet van?’
‘Nee, ik hou niet van romantiek. Niet op die manier. Ik hou van een gekookt eitje op een Kaiserbroodje met roomboter en een glas sinaasappelsap op zondagmorgen voor ik ga hardlopen.’ Hij schudt lachend zijn hoofd.

‘Vraag drie: Van welke muziek hou je?’
‘Klassiek, piano, top 40.’ Zijn ogen staan afwachtend, bijna bezorgd.
‘Death Metal.’ Ik kijk hem uitdagend aan, bijna spottend.
‘Vraag vier: Samen oud worden?’
‘In liefde en trouw, zegt hij enthousiast.’
‘Nope. Ik geloof in nu. Niet in sprookjes.’
‘Vraag vijf: Kinderen?’
‘Op den duur, als we getrouwd zijn.’
‘Ik haat kinderen en ik trouw niet.’
‘Bonusvraag: Swipe je naar links of rechts?’
‘Rechts.’
‘Ik ook.’

 

Lees hier het verhaal brief van de nummer 3:
Pruimentaartje – Claudia C. Maser-Grabner

Meer informatie over de schrijfwedstrijd

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Nummer 3 schrijfwedstrijd – Claudia C. Maser-Grabner

/in , /door

Pruimentaartje

Elza zag zichzelf weerspiegeld in de ruit van de intercity en trok haar hoofddoekje recht. Toen ze nog wat haar had bleef het beter zitten, maar met deze biljartbal gleed het alle kanten op. Misschien kon ze vrijdag op de markt een stugger doekje vinden, of wellicht toch een pruik. Wat maakte het eigenlijk nog uit? Ze had besloten om voortaan 1e klas te reizen, de rust deed haar goed en het geld was niet meer belangrijk. Het landschap gleed voorbij. Bomen, huizen, spoorwegbomen, koeien. Hoe vaak zou ze deze rit nog maken en moest ze daar naar verlangen of tegenop zien? Ze dacht aan het feestelijke pruimentaartje dat thuis op tafel stond. Ze was helemaal niet dol op pruimen maar het lezen van het kaartje bij de patisserie had haar aan het lachen gemaakt en naar andere tijden gebracht. Liefkozend had Herman haar destijds ‘mijn pruimentaartje’ genoemd wanneer ze diep onder de dekens de weekenden doorbrachten. Elza zuchtte, het was alweer 3 jaar geleden dat hij de voordeur met een klap voorgoed achter zich dichtsloeg. Ze had het bij de dure patissier gekocht omdat zij hoopte dat er vandaag wat te vieren zou zijn maar helaas waren de uitslagen niet goed genoeg voor een taartje. In de coupé zat een oudere man. Ze had hem vaker in de trein en de kliniek gezien, blijkbaar had hij vandaag ook zin in de rust van de 1e klas. Vorige week in de lift hadden ze niet meer dan wat beleefde knikjes gewisseld. Elza had niet durven vragen welke behandeling hij onderging. Misschien werd hij wel helemaal niet behandeld en ging hij op bezoek bij een vriend of zijn geliefde vrouw. Ze keek alweer naar buiten toen ze bemerkte dat er iemand naast haar plaats had genomen. Het was de oudere man.

‘Je kijkt niet zo blij, was de uitslag teleurstellend?’, vroeg hij met warme stem. Zijn gezicht was gerimpeld, zijn haar kort en dun maar hij was verzorgd en rook heerlijk naar anijs. Elza trok haar wenkbrauwen op en antwoordde dat ze inderdaad geen goed nieuws had gekregen en voordat zij het wist vertelde zij hem alles wat ze haar familie en een enkele vriend niet durfde te vertellen. Hij knikte begripvol bij haar angsten en legde zijn rimpelige hand op haar onderarm toen ze na 20 minuten met het schaamrood op haar kaken de wens vertelde om nog eens bemind te worden. Hoe ze altijd te druk was geweest met haar carrière in de advocatuur en haar grote liefde had verwaarloosd. Dat hij haar ‘zijn pruimentaartje’ had genoemd en dat ze destijds geen idee had hoe heerlijk het was wanneer je geliefde dit fluisterde. Elza vertelde over de heftigheid van de laatste maanden, de adembenemende misselijkheid, het wachten, de donkere dromen en de eenzaamheid. Het gleed uit haar mond als een slang door het oerwoud. Onbevreesd, ze had niets meer te verliezen. Dit was de laatste fase van haar bestaan. Misschien was dit wel het enige moment dat ze haar diepste gedachten uit kon spreken zonder iemand te belasten. Deze vriendelijke oude man kende haar niet en zou over een aantal haltes uit haar leven verdwijnen. Zij zou een voorbijganger zijn, wellicht een verhaal op een verjaardag maar voor haar was hij pure liefde. Dit moment van eerlijkheid, van oprechte waarheid zoals zij deze zelfs niet voor de rechtbank had kunnen bepleiten, gaf haar bestaansrecht. Wanneer zij haar leven voor het onbekende had geruild, was er tenminste één mens die haar echt had gehoord. Elza keek hem aan en glimlachte, haar buik gloeide als een kop hete chocolademelk op een gure winterdag. Voorzichtig gleed ze met haar hand over zijn bovenbeen. Hij trok niet weg maar draaide zich wat verder naar haar toe. Ze keek in zijn blauwe ogen en begreep dat er vroeger meisjes in verdronken waren. Er was niemand in de coupé en als vanzelfsprekend legde hij zijn camelkleurige regenjas op haar schoot en streelde de binnenkant van haar been. Elza bloosde niet eens toen hij langzaam haar rok omhoog schoof en verheugde zich schaamteloos op het wachtende pruimentaartje.

 

Meer informatie over de schrijfwedstrijd

Lees hier het verhaal van de winnaar van de vorige schrijfwedstrijd:
Tot in de sterren – Dennis Biesma

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Nieuwste blog – Heidi Koren

/in , , /door

Door Heidi Koren

Naast docent bij de Schrijversacademie ben ik zelf ook student. Voor de Master Kunsteducatie doe ik momenteel onderzoek naar poëzie in het primair onderwijs. Hiervoor verdiepte ik mij in het creatief proces en ik kom tot de conclusie dat je het onbewust eigenlijk de hele dag door uitvoert.

Oriënteren, onderzoeken, uitvoeren en evalueren. Dat zijn de vier fasen waarin we het creatief proces verdelen in het onderwijs. Als je boodschappen doet oriënteer je je ook eerst (waar staat de jam) onderzoek je (welke is het lekkerst) voer je uit (afrekenen) en evalueer je (shit pindakaas vergeten).

Je kunt de vaardigheden die je nodig hebt voor het proces trainen door ze vaker en bewust uit te voeren. Dat is niet alleen heel erg handig voor je schrijfproces maar ook heel erg leuk én, niet onbelangrijk; het kost geen tijd!

Op de fiets naar de bakker, terwijl je de hond uitlaat of onderweg naar je moeder in de trein. Kijk om je heen op zoek naar een onderwerp. Wees niet te kritisch; alles is mogelijk, van de kale boom, of hondendrol op de stoep tot het kibbelende stelletje voor je.

Als je een onderwerp hebt ga je onderzoeken: wat zie je nou écht? Hoe groot is het, hoe klein, wat zijn de verschillen, overeenkomsten, opmerkelijkheden? Verzamel zoveel mogelijk data, gewoon in je hoofd. Dan pak je je telefoon en spreek je de eerste versie in. Het maakt niet uit dat het niet goed is. Probeer gewoon een coherent stukje over je onderwerp te vertellen. Eenmaal thuis luister je het af, pas dán pak je pen en papier en schrijf je er een nieuwe versie van.

Ter inspiratie zou ik iedereen een bundel met zeer korte verhalen van A.L. Snijders of Lydia Davis gunnen. Veel oriëntatie-, onderzoek-, uitvoer- en evalueerplezier. Dat is dus schrijven!

 

Lees meer over Heidi Koren: klik hier!

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Van opleiding naar bundel – Martijn Lindeboom

/in , /door

Door: Martijn Lindeboom, docent ‘Fantasy en sciencefiction schrijven’

Martijn Lindeboom

Voor uitgeverij De Geus stel ik een bundel met speculatieve verhalen – voornamelijk sciencefiction – samen, getiteld De komeet. Dit doe ik samen met auteur Vamba Sherif, net als ik woonachtig in Groningen. We kregen het idee voor de bundel toen we tijdens een werklunch het hadden over het opvallende fenomeen dat vrijwel iedereen die in Nederland en Vlaanderen SF, fantasy of horror schrijft en publiceert, of meedoet aan schrijfwedstrijden voor die genres, wit is. We hadden al het plan opgevat om daar een artikel over te schrijven (zie: https://www.hebban.nl/artikelen/op-zoek-naar-diversiteit-in-het-speculatieve-genre), toen Vamba uitriep ‘waarom maken we niet een bundel?’ 

Ik was meteen enthousiast en binnen een week hadden we een boekvoorstel opgesteld. De kern van het voorstel luidde: “In 1920 werd The Comet van W.E.B. Du Bois gepubliceerd. In die tijd was een dodelijke komeet nodig om toenadering tussen een zwarte man en een blanke vrouw mogelijk te maken. In 2020 is de wereld veel veranderd, maar racisme en discriminatie zijn nog lang niet uitgeroeid. De samenstellers willen onderzoeken of de fantasie alle diverse mensen in de Lage Landen nader tot elkaar kan brengen. Dit is bij uitstek het moment om auteurs van diverse achtergrond uit Nederland hun fantasie los te laten op dit thema, met The Comet als samenbindend thema.” 

Dat stuurden we naar verschillende uitgevers en tot onze blijdschap kregen we van twee uitgeverijen positief antwoord. We moesten dus kiezen, in literatuurland een enorme luxe natuurlijk. Niet alleen omdat de Nederlandse uitgeefwereld erg wit is, maar ook omdat er nauwelijks oorspronkelijk Nederlandstalige boeken in het speculatieve genre uitgegeven worden.  

We zijn met uitgeverij De Geus in zee gegaan en werken nu al bijna een jaar – af en aan – aan het werven van auteurs, het lezen van verhalen en het zelf schrijven van een inleiding/ aanleiding én een gezamenlijk verhaal.  

We hadden de bundel eind vorig jaar grotendeels rond, maar waren nog op zoek naar één auteur extra. Het toeval wilde dat in mijn specialisatie Fantasy en sciencefiction schrijven een auteur zit, die werkt aan een verhaal dat perfect bij De komeet past. Daarom heb ik student Liang de Beer gevraagd haar verhaal uit te werken en dat heeft ze uitstekend gedaan. Haar verhaal, met de titel ‘De staart van de komeet’, is een dystopisch toekomstverhaal over een pasgetrouwd stel met Chinees-Indische roots, dat remigreert naar Jakarta Kota, de (dan inmiddels voormalige) hoofdstad van Indonesië. Het is een prachtig geschreven schets van een geloofwaardige en deprimerende toekomstwereld, die de lezer diep zal raken. Liang is hard aan de weg aan het timmeren, met al een andere bundelpublicatie op haar naam (Antonlogie, in 2021 verschenen bij Atlas Contact) en nu een verhaal in De komeet, terwijl ze ook aan haar schrijfvaardigheden werkt bij de Schrijversacademie. Waar een opleiding bij de Schrijversacademie zoal toe kan leiden! 

In mei verschijnt de bundel en we zijn van plan om samen met de auteurs en de uitgever veel ruchtbaarheid aan te geven, onder andere met een mini-symposium over diversiteit en speculatieve verhalen. Ik vind het erg leuk dat via Liang en mij de Schrijversacademie daar ook een bijdrage aan levert. 

 

Lees de blog van Martijn Lindeboom over schrijfwedstrijden: Schrijfwedstrijden: scherp je vaardigheden!

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

Hoe ziet een Schrijversdag er online uit – Nicole Ramsaran

/in , , /door

Terugblik op de afgelopen Schrijversdag

Inmiddels is het ‘normaal’ dat vanwege Corona de meeste bijeenkomsten online plaatsvinden. Ook de Schrijversacademie ontkomt hier niet aan en daarom volg ik de Schrijversdag wederom vanuit huis. Aan degenen die zich afvragen ‘Waarom wederom? Het is toch maar een keer verplicht?’ kan ik vertellen dat ik deze dag zo waardevol vind dat ik er inmiddels niet meer buiten kan. Bij dezen dan ook de uitnodiging om je vooral nog een keer in te schrijven voor de masterclasses die je dit keer niet hebt kunnen volgen. 

Hoe ziet de Schrijversdag er online uit? 

Deze keer installeer ik mezelf aan de keukentafel in plaats van in mijn studeerkamer annex bibliotheek. Zo zit ik dichter bij de proviandkast om mijn lekkere trek bij te houden tijdens deze dag. We starten met een interview. Dit keer bevraagt Manon Duintjer debuterend auteur Lucia van den Brink, gevolgd door masterclass een, pauze, masterclass twee en als hekkensluiter wordt gevestigd auteur Harmen van Straaten het hemd van zijn lijf gevraagd door Manon.  

Deze keer kon je kiezen uit de onderstaande masterclasses en geloof me, dat is niet makkelijk want ze zijn allemaal erg interessant en interactief.  

  • Wat wil de boekhandel? door Grietje Braaksma 
  • Wat doet een redacteur voor auteurs? door Harold Croon 
  • Hoe pitch ik mijn verhaal? door Remco Volkers 
  • Wat doet een kinderboekenuitgever? door Thille Dop 
  • Wat doet een redacteur voor redacteuren? door Floor Overmars 
  • Wat doet een uitgever? door Arend Hosman 
  • Hoe schrijf je een succesvol blog? door Anna van Praag 

Interview – Lucia van den Brink 

De veelzijdige Lucia van den Brink werkt als digitale gedragsexpert, is karateka en (interim) conversiespecialist. Daarnaast debuteerde zij in januari 2020 met haar roman Niemand zoals hij. Van den Brink vertelt ons dat schrijven niet makkelijk is en dat het tijd kost om jezelf te ontwikkelen. Het is dan ook belangrijk om schrijfmeters te maken. Zeker voor beginnend schrijvers is het lastig want je begint vanuit niets. Haar gouden tip is dan ook om een routine op te bouwen en die af te sluiten met een beloning voor jezelf. 

Remco Volkers – Hoe pitch ik mijn verhaal? 

Remco Volkers is literair agent, promoot boeken en schrijvers en is binnenkort zelf ook debuterend schrijver. Door zijn literaire werkervaring weet hij als geen ander hoe je een verhaal succesvol pitcht en hoe niet. Stapsgewijs neemt hij ons mee in de kenmerken van een goede pitch en zet ons aan de slag met ons eigen verhaal. Daarnaast benadrukt hij dat het tegenwoordig ook belangrijk is om de persoon achter het verhaal te laten zien. Wie ben jij als schrijver en wat maakt jou interessant? De gouden tip van Remco is zorg dat je zichtbaar bent. 

Anna van Praag – Hoe schrijf je een succesvol blog? 

Ook Anna van Praag is een duizendpoot. Ze schrijft kinder- en jeugdboeken, is schoolschrijver op taalzwakke scholen, werkt als human interest journaliste en heeft sinds jaar en dag een eigen blog dat duizenden bezoekers per dag trekt. Van Praag vertelt ons dat een blog bijzonder is omdat het persoonlijk is. Er ontstaat een interessante discussie in hoever je gaat met het delen van persoonlijke dingen. Waar ligt de grens? Nadat ze ons een aantal richtlijnen heeft gegeven waaraan een goed blog voldoet, mogen we zelf ook aan het werk. Haar gouden tip voor (aspirerend) bloggers? Bouw het langzaam op. 

Interview – Harmen van Straaten 

Harmen van Straaten is een ervaren schrijver en illustrator. Van Straaten geeft haalt de inspiratie voor zijn karakters overal. Als hij op het strand ligt ziet hij ineens een karakter en een bijbehorende titel. Een hele dag alleen maar tekenen lukt niet, na een uur of vijf is dat wel op en schakelt hij over op schrijven. Van Straaten vindt humor erg belangrijk. Zijn werk doet hij in vlagen en hij geeft aan dat hij het verhaal zo ver brengt als hij zelf kan, daarna laat hij het over aan zijn redacteur. Als gouden tip raadt hij aan om je hoofdstuk zo te schrijven dat je zelf ook benieuwd bent hoe het verder gaat. 

Schrijversdag gemist? 

Heb je de Schrijversdag gemist? Of wil je nog een keer deelnemen, om die andere leuke masterclasses ook te volgen? De volgende Online Schrijversdag is op 26 maart 2022. Hou de website in de gaten voor meer informatie. Ook niet studenten zijn van harte welkom.  

Even voorstellen 

Nicole Ramsaran

Hallo allemaal, mijn naam is Nicole Ramsaran en ik ben student aan de Schrijversacademie. Na de basisopleiding heb ik de specialisaties Romans en korte verhalen schrijven, Kinderboeken schrijven en Zakelijke redactie gevolgd. Op mijn verlanglijstje staan voor de toekomst nog Columns en Blogs, Storytelling en Redactie. In mijn vrije tijd schrijf ik korte verhalen en recenseer ik voor Business and Bubbles. Inmiddels ben ik kind aan huis bij de Schrijversacademie en heb ik de titel ‘Ambassadeur Schrijversacademie’ cadeau gekregen.

 

Lees de blog van Nicole waarin zij terugblikt op de vorige Online Schrijversdag: Terugblik op de afgelopen Schrijversdag

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

10 handige schrijftips

/in , , , /door

10 handige schrijftips

Ben jij bezig met een nieuw verhaal en kun jij wel een aantal schrijftips gebruiken? Wij hebben er 10 voor jou uitgelicht!

Schrijf actief
Deze tip klinkt misschien als een cliché, maar het is belangrijk om dit altijd in de gaten te houden en toe te passen. Zet zinnen zoals ‘de jongen wordt achtervolgd door de hond’ om in ‘de hond achtervolgt de jongen’. Op deze manier vermijd je ook altijd het werkwoord worden, wat een no go is als je actief wilt schrijven.

Wees zuinig met grote woorden
Woorden zoals ‘episch, fantastisch, geweldig of historisch’, zijn alleen van toepassing op iets dat echt groots en significant is. Wanneer je deze woorden gebruikt voor te kleine gebeurtenissen, dus waar de woorden eigenlijk te groot voor zijn, heb je geen woorden meer over voor de gebeurtenissen waar ze wel echt voor nodig zijn.

Breek je tekst op
Lezers zullen snel de verhaallijn en hun interesse uit het oog verliezen of zelfs de tekst compleet overslaan als het te lange lappen zijn. Door de tekst op te breken, houd je het leesbaar en blijven lezers gefocust. Vraag jezelf af als je aan het schrijven bent of het tijd is voor een nieuwe paragraaf. Bijvoorbeeld wanneer er een nieuw gesprek begint of als je een nieuw idee of beschrijving uitlegt.

Lees je eigen verhaal
Het is belangrijk om kritisch op jezelf te blijven. En dat doe je het best door als lezer jouw eigen geschreven verhaal te lezen. Wil je verder lezen en is het verhaal pakkend? Dan ben je op de goede weg. Als dat niet het geval is, kun je zelf de saaie of nikszeggende stukken anders inrichten.

Lees iedere zin drie keer
Deze tip haakt in op de bovenstaande tip. Controleer iedere zin op deze punten: of elk woord bijdraagt aan de boodschap, of je niet te veel woorden zoals ‘helemaal, compleet en eigenlijk’ gebruikt en of er geen woorden met dezelfde betekenis in staan.

Vertrouw op gewoonte, niet op inspiratie
Als je maar blijft wachten en vertrouwen op inspirerende momenten, dan kom je niet zo ver. Maak daarom een gewoonte van schrijven en kies een aantal momenten op de dag om een bepaalde tijd te gaan schrijven. Schrijf bijvoorbeeld 15 minuten in de ochtend, middag, avond en voordat je gaat slapen. Zo ontdek je wanneer je het creatiefst bent en dan komt de inspiratie vanzelf!

Leg zo eenvoudig en helder mogelijk uit
Gebruik alleen woorden die jij volledig begrijpt, zonder ze te hoeven opzoeken. Gebruik ook geen jargon of technische termen; de meeste lezers zullen het niet snappen. Dit zal helpen om het vertrouwen te krijgen van de lezer en geeft diegene het gevoel dat hij of zij geen informatie mist.

Schrijf zintuiglijk
Omschrijf hoe de omgeving van het verhaal eruitziet en hoe de personages zich voelen. Wat is er te zien, horen, voelen, ruiken of zelfs te proeven? Gebruik kleuren, geluiden en geuren. Met zintuiglijk schrijven geef je meer dimensie en emotie aan het verhaal.

Vervang passieve werkwoorden door sterke werkwoorden
Door zinnen zoals ‘de man praatte hard in de menigte’ te vervangen door ‘de man schreeuwde in de menigte’, creëer je een directere en impactvollere manier om de boodschap over te brengen. Door passief te schrijven, komen zinnen zwak en ‘onzeker’ over.

Schrijf gevarieerd
Als je je woordgebruik varieert, houd je de aandacht beter van de lezer. Begin een alinea of zin niet met hetzelfde woord. Om herhaling te vermijden kun je het beste beginnen om veelgebruikte woorden zoals ‘dan, de, dat en maar’ te elimineren.

Onze bron voor deze schrijftips en waar je er nog meer kunt lezen: https://www.ivoryresearch.com/blog/15-writing-lessons-from-successful-authors-and-how-to-apply-them/

 

Meer schrijftips? Bekijk ook eens deze blog: Schrijftips per genre

Ga terug naar het overzicht van alle blogs

 

Van innerlijke noodzaak naar individuele schrijfbegeleiding  

/in , , , , /door

Docent Maaike Gerritsen en student Josefa Garcia over individuele schrijfbegeleiding.

Schrijversacademie-student Josefa Garcia riep het al jaren: ´Ik wil een boek schrijven.’ Een wens zonder plan en te onzeker want hoe en waarmee moest ze in hemelsnaam beginnen? Het leek haar iets onbereikbaars. De specialisatie columns en blogs zag ze als  een mooi alternatief. Enthousiast startte ze vervolgens met blogs schrijven maar toch bleef er iets knagen, het gevoel dat er iets niet afgerond was.  

‘De innerlijke noodzaak is het allerbelangrijkste aspect van het schrijven van je boek. Deze boodschap gaf de toenmalige directeur van uitgeverij AmboAnthos mij bij het schrijven van mijn debuut: De geboorte van een wees. En om maar in de metafoor van de geboorte te blijven: Josefa kent die innerlijke noodzaak ook. Ze heeft een verhaal te vertellen, en dat verhaal moet eruit. Ik help haar zo goed mogelijk bij die bevalling.’ 

Josefa: ‘Waar de stem van het engeltje op mijn schouder eerst onhoorbaar was, ging het over naar fluisteren: je kan ook gewoon een poging wagen. Iets wat onmogelijk leek, werd op een warme lentedag de moeite van het proberen waard.’  Josefa klopte weer aan bij de Schrijversacademie, ze wilde deze keer niet in een klas. Alle aandacht had ze nodig voor haarzelf, haar proces en haar verhaal.   

‘Het verhaal leefde vooral in mijn hoofd maar was nog erg ongestructureerd.  Hoe houd je het spannend voor de lezer? Wat schrijf je wel op en wat niet? Zo veel vragen, waarop ik geen antwoord had. Maaike noemt zichzelf op de site een exhibitionist met kleren aan: Dat trok me aan. Ze veroordeelt me niet en ik kan alles met haar bespreken. Ze neemt me mee in de reis die je als beginnend schrijver bewandelt. Schrijven, herschrijven, en schrappen. Geuren, geluiden en smaken krijgen een nieuwe dimensie en emoties een andere lading.  Ze helpt me mijn personages beter te leren kennen en leert me te schrijven vanuit mijn hart.’ 

Maaike: ‘Josefa’s jeugd, met name de relatie met haar vader, is een goudmijn. Zo merkte ze tijdens één van onze besprekingen bijna achteloos op: “Mijn vader vroeg me toen ik dertien jaar oud was of ik hem voortaan bij zijn voornaam wilde noemen. De reden daarvan begreep ik pas veel later: hij was als vader minder in trek bij de vrouwen. Toen hij weer jaren later ziek werd, vroeg hij mij om alsjeblieft weer ‘papa’ tegen hem te zeggen.”  Dit voorval wordt, mits in de juiste woorden gevat, een hartverscheurende scène in haar boek.’ 

Josefa: ‘Mijn doel voor nu is: mijn verhaal opschrijven. Los van loyaliteit en schaamte wil ik schrijven over mijn jeugd en over een latere, destructieve liefdesrelatie. Ik laat me niet meer beïnvloeden door wat anderen zullen denken.’ 

 

Meer ervaringen van studenten? Bekijk ook eens deze blog: Ervaringsblog van een student

Ga terug naar het overzicht van alle blogs