Daarom schrijf ik – Jowi Schmitz
Lezen is vluchten van die rommelige werkelijkheid, waarin niets een teken is. Daarom schrijf ik.
Deze auteur moet nog zijn bio toevoegenLaten we wel zeggen trots te zijn dat cj de la Fuente Saez al 87 bijdragen op zijn/haar naam heeft staan.
Lezen is vluchten van die rommelige werkelijkheid, waarin niets een teken is. Daarom schrijf ik.
Non-fictie over voeding en leefstijl, een nieuw genre?
Marceline de Waard -Een jaar geleden studeerde ze af aan de Schrijversacademie. Nu ligt haar eerste roman bij de uitgever en verschijnt haar eerste boek: een verhalenbundel.
‘Ik krijg zin om dit boek te lezen,’ zegt mijn man als hij het uit heeft. Missie geslaagd, maar ik geloof toch dat ik liever zelf de vragen stel.
Eerlijk gezegd – maar nu verklap ik mijn geheim – kun je in Nederland in dezelfde bubbel zitten. Als ik terug ben in Nederland mag ik een schrijfretraite van de Schrijversacademie begeleiden.
Hij heeft er nu al last van en hij is pas negen, dus hij gaat zich kapót schamen voor me, later.
Ik, ik, ik, tien keer ‘ik’ op een totaal van 94 woorden. Bij een boek in de ik-vorm krijgt de lezer niet alleen een beperkte kijk op de werkelijkheid van de roman, maar in mijn ogen levert het ook stilistisch gezien passages op die niet fraai zijn.
Mijn boek De omslag van mijn boek toont een mahoniehouten art nouveau draaideur in de Beurs van Berlage in Amsterdam. Het boek is een terugblik op mijn persoonlijke, professionele en wetenschappelijke leven. De draaideur is een metafoor voor de transities in mijn leven. Eenmaal in de draai van de draaideur gevangen, draaide ik door naar […]
Ik boog me over het manuscript van mijn nieuwe boek Dansen in het donker, dat net was teruggekomen van de bureauredacteur, voorzien van haar aantekeningen. Toen ik het doorlas, kleurden mijn wangen. Van schaamte.
In vier dagen wordt er geschreven, gelachen, worden er meters gemaakt, leren mensen elkaar kennen en waarderen, wordt er geluisterd en feedback gegeven. Met een laptop vol woorden en een hoofd vol ideeën keert ieder weer naar huis.
Het spelletje met mezelf is gelukkig weer niet gelukt.
Gelukkig kwam de taxi van Marcel Roozeboom op tijd. Op een Uitgeversdag in Baarn had ik hem juist mijn hand toegestoken en met meer bibbers dan bravoure mijn naam gezegd. De taxichauffeur riep nog een keer luid de ruimte in niet te wachten. De heer Roozeboom stapte op de taxichauffeur af en ik had het nakijken.
Wat gaan we doen? Waar gaan we heen?’ Vol verwachting kijk ik naar mijn man die geheimzinnig glimlacht terwijl hij de route intoetst. Voor mijn verjaardag krijg ik vandaag een verrassing.
Ik denk dat het slim is om tijdens het schrijfproces van het ene verhaal alvast flarden en invallen te noteren voor een volgend. Het best bewaar je die voor het moment waarop je boek/verhaal bijna in de eindfase zit.
Waarom zou je het jezelf als schrijver en je publiek moeilijk maken als dat niet hoeft en je aanhalingstekens kunt gebruiken om dingen duidelijk te maken en om voor variatie te zorgen.
Na een lange loopbaan als redacteur en uitgever richtte Maarten Carbo in 2012 De Boekenfluisteraar op. Wil je een keer speed-daten met Maarten? Kom naar de studiedag op 19 maart 2017 in Utrecht!
Wat een feest! Open ik mijn Facebook app en sta ik als winnaar getagd op de pagina van de Schrijversacademie
In bijna alles zit een verhaal. Zo overkomt het me dagelijks dat ik een situatie zie (of er zelf middenin zit ) die erom vraagt om opgetekend te worden.
“Veel werkwoorden moeten een ‘levend’ (of ‘menselijk’) onderwerp bij zich hebben. Je kunt niet zeggen: ‘De kruk twijfelde’ of ‘De kraan vergiste zich’. Schrijvers hoeven zich van dat soort regels niets aan te trekken. De eerste, ‘ongrammaticale’ zin wordt bijvoorbeeld al veel acceptabeler als je hem in een verhaal zou uitbreiden. ” aldus René Appel over het metaforisch taalgebruik.
Het lag al een tijdje op de plank, het prentenboekverhaal dat ik schreef als eindopdracht van de specialisatie Kinderboeken.
Kladblokken met aantekeningen liggen verspreid door mijn huis en ik heb in de kantoorvakhandel gezocht naar pennen die lekker schrijven. De stapel nog te lezen boeken groeit gestaag.
Ik werk al bijna twintig jaar in het communicatievak, in allerlei disciplines. De laatste tijd bekroop me steeds vaker het gevoel dat ik veel van mijn tijd besteed aan de dingen die ik nou eenmaal door de jarenlange ervaring goed kan. Maar dat zijn niet per sé de dingen waar ik de meeste energie van krijg. Daarom ben ik twee maanden geleden begonnen aan de Schrijversacademie.
Vrij worstelen met woorden om ze te verleiden tot het vormen van een aantrekkelijk verhaal is tot daaraan toe. Worstelen met een gesprekspartner is pas echt een nachtmerrie. ,,Ik doe het nooit meer!” riep ik tijdens het schrijven tegen de hond. Maar dat meen ik natuurlijk niet.
Soms heb je hem meteen, de titel voor een boek of voor een verhaal, maar een andere keer is het zoeken, brainstormen met anderen, de tekst nog een lezen, verschillende ‘kandidaat-titels’ opschrijven en dan is het eindresultaat soms nog onbevredigend.
Lees hier de boekentips van Kathy Mathys, schrijfster en literair journalist voor De Standaard en docent aan de Schrijversacademie.
Ella hoort een pets van huid op huid van beneden komen. Niets zeggen, mama, smeekt Ella in haar gedachten. Maar mama zegt een lelijk woord en meer petsen klinken, gevolgd door een doffe bons op de vloer.
De dreiging die muis Akkerman voelde bij het opkomen van de zon sloop langzaam dichtbij als een naderende schaduw. Hij wist dat het de laatste nacht was geweest dat hij aan de akkerrand had geslapen.
‘Hier is ‘t.’ Roel’ s vader schoot zijn sigaret weg. Wat voor mij lag overweldigde me dusdanig dat ik even mijn adem inhield. ‘We hebben maar anderhalf uur.’ vervolgde hij. Roel zat naast me op de achterbank en keek mij doordringend aan.
Vier studenten maken nog kans om de winnaar te worden van onze schrijfwedstrijd. Deze week publiceren we elke dag een van de verhalen, en vrijdag maken we de winnaar bekend.
‘Alice, goed bericht! We hebben je proposal uitgestuurd en meerdere uitgeverijen hebben je manuscript opgevraagd.’ Het stond er echt… Ik had al een paar keer mijn mail gecontroleerd voor nieuws van mijn literair agent en dit was het resultaat. Geweldig!
Er hangt een man… nee, deze keer is het een vrouw aan de rand van een klif. Krampachtig houdt ze vast aan de scherpe rand van de rots, niet bij machte zich naar boven te werken. Valt ze in de diepte van het ravijn of zal ze nog worden gered? Een typische cliffhanger.
Reeds anderhalf jaar blije student aan deze opleiding bij de Schrijversacademie, met gelukkig nog een aantal modules in het verschiet! Schrijven geeft mij rust.
SOG (schrijf ontwijkend gedrag)
Blinkend en streeploos schoon. Iedere keer wanneer ik tijd vrij maakte om te schrijven, werd mijn huis ineens heel schoon.
Als zélfs de weergoden goed gezind zijn, moet het vandaag een geweldige dag worden, mijmer ik in de trein, terwijl in de lome ochtendmist koeien en kalveren voorbij razen en grazen.
‘Maak kennis met een literair agent’. Het was een van de workshops tijdens de schrijfdag van de schrijversacademie.
De Schrijversacademie zorgt ervoor dat mijn verslaving aan autorijden op peil blijft én vraagt mij overal in het land les te geven. Die combinatie is voor mij het ultieme geluk.
“Ik heb net op de knop publiceren gedrukt. Zwetende handen. Nog een laatste keer kijken. Is alles nu goed?” aldus student Kamal Bergman.
‘Ik hoefde mijn kinderen niet te straffen. Ik had een fantastisch middel: het verhaal,’ zei Jan Terlouw onlangs in een interview in het NRC.
Kvinneteikbesleuk – Nee, dit is geen woord uit het Lets of uit het Quecha. Zo’n woord moet je ook niet alleen lezen, maar luidop laten klinken.
Ik wil gezien worden en tegelijkertijd als ik gezien word of kan worden bevries ik. Als een haas die gespot wordt tijdens zijn tocht over het veld.
Hoe gaat het er nou aan toe in zo’n schrijfgroep met een schrijfopdracht die je op commando moet schrijven? Deze vraag krijg ik als schrijfdocent vaak.
Wil je schrijver worden? Bereid je dan voor, want lezen wordt er werken van. Lezen wordt grazen naar mooie zinnen, wordt met een vergrootlas de opbouw bestuderen. Dat gaat vanzelf. Als ik lees ben ik net zo’n boemeltrein; maak ik net een beetje vaart sta ik alweer op de rem. Pak ik mijn schrift erbij, […]
We krijgen vaak de vraag van nieuwsgierige studenten hoe het er aan toe gaat in de keuken van de Schrijversacademie. Daarom wordt het tijd voor een blog vanuit onze ‘schrijversacademie-keuken’.
Wie zijn tekst beter of mooier wil maken door vergelijkingen te gebruiken, begeeft zich op glad ijs. Dat is op zichzelf uiteraard ook weer een vergelijking, die als vaste uitdrukking tot het Nederlandse idioom behoort.
Bibi de Kraa volgt, ondanks haar bibliotheek-fobie, een opleiding bij de Schrijversacademie in de bibliotheek in Den Haag.
Eindelijk zou ik de kunst van het schrijven perfectioneren. Daar ging ik dan, in mijn flamingo tas de boeken, de reader en een glimmend schrift. Bij een nieuw avontuur hoort natuurlijk ook een nieuwe tas.
“Over deze eerste zinnen is veel te zeggen (doe ik misschien een andere keer), maar nu wil ik wijzen op het belang van de eerste zin als introductie op een eerste scène.” aldus Rene Appel.
Na 42 dagen zei ik tegen mijn vrouw: ‘Ik geloof dat mijn roman af is’. Deadline gehaald! Tijdens de eerste bijeenkomst na de vakantie hoorde ik dat de opdracht feitelijk luidde: maak een ruwe opzet van je roman, of schrijf enkele hoofdstukken. Tja. Gelukkig had ik het niet goed gelezen.
Waar docenten van de Schrijversacademie het over hebben als je ze in een boot stopt Zoals dat hoort op een boot werd mijn tas nat en hadden we inkijk in iemands kledij, maar daar ging het niet over. Steeds bogen we om beurten naar voren voor een wijn of een sapje, of een hapje, want […]
Binnenkort verlaat Tara voor ruim 2 maanden haar soulmate en puberzoon, om zich in Rishikesh, India, te verdiepen in yoga en haar roots. In het najaar vervolgt zij haar opleiding Romans & korte verhalen aan de Schrijversacademie
Schrijven is hard werken en het enige (en mooiste) wat je ermee verdient, is een wereld waarin alles kan en mag.
Kathy Mathys is schrijfster en literair journalist voor De Standaard, en docent aan de Schrijversacademie. Lees hier haar boekentips!
Ik begon eindelijk aan de opleiding Fantasy en Science Fiction met Martijn Lindeboom. “Waarom?” vroegen mijn vrienden. “In fantasy kan toch alles, daar hoef je nauwelijks voor te kunnen schrijven?” Aldus één van de hardnekkigste vooroordelen over fantasy en science fiction.
“Ik heb nog nooit een biografie van een van mijn personages, hoe kort ook, geschreven voor ik begon aan een van mijn inmiddels vierentwintig misdaadromans, twee kinderboeken, twee novelles en zo’n twintig gepubliceerde korte verhalen. “aldus René Appel
Om je een indruk te geven hoe wij werken, organiseert de Schrijversacademie regelmatig proeflessen op verschillende locaties in het land. Je krijgt van tevoren een opdracht en gaat dan tijdens de proefles aan het schrijven met instructies van de docent.
“Ik wilde geen schrijver worden, maar ontdekkingsreiziger. Dat leek me een mooi leven.” aldus schrijver en docent Daan Remmerts de Vries
Als ik iets moet noemen wat ik van Daan leerde toen ik de specialisatie Romans en Korte Verhalen bij hem volgde, dan is dat: meters maken. Een schrijver schrijft altijd, punt.
De beginzin van een boek is als een eerste date: de eerste indruk is vaak doorslaggevend. Daarom is voor mij de eerste zin in een roman essentieel.
Je moet het zo zien. Vroeger wilde ik pianist worden, maar hoe hard ik ook oefende, ik had het gewoon niet in de vingers…. Met schrijven is dat net zo. Het is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd.
Schrijven is voor mij het mooiste dat er bestaat. Creatief schrijven staat gevoelsmatig op één en commercieel schrijven op twee, maar omdat ik met het laatste mijn geld verdien, geef ik daar (veel te veel) prioriteit aan. De Schrijversacademie helpt mij om tijd vrij te maken voor creatief schrijven.
Ik zocht naar duidelijkheid, woorden die een einde zouden maken aan mijn onzekerheid of woorden die mijn droom onderuit zouden halen, die pijn zouden doen, maar die wel duidelijkheid zouden geven. Ik hunkerde naar een The Voice voor schrijvers, ik wilde een stoel die wel of niet omdraaide.
Hoe gaat dat er nou aan toe in zo’n schrijfgroep met het voorstelrondje? Deze vraag krijg ik als schrijfdocent vaak.
“Ik ben een beroepslezer. Wanneer ik schrijvers en studenten begeleid of als uitgever boeken selecteer, dan lees ik met een zakelijk oog. Maar lezen doe je natuurlijk niet alleen met het hoofd, maar ook met het hart.” aldus Jacqueline de Jong
‘Hoe doe je dat nou, zo’n boek schrijven?’ Het was druk in de Utrechtse boekhandel. Het overgrote deel van de gasten was niet voor mij gekomen, maar voor de veel grotere schrijver die naast me op het podium zat en over zijn bestseller had verteld. De vraag werd gesteld door iemand die geen zin had […]
Write Now! is dé schrijfwedstrijd voor jongeren van 15 t/m 24 jaar in het Nederlands taalgebied. De hoofdprijs is een opleiding aan de Schrijversacademie.
En dan is daar KLEI, mijn bundel dat de wereld in geslingerd werd. Toch overweeg ik soms om dit avontuur alsnog per ongeluk expres te saboteren. Net als Fred in Groentesoep met vermicelli. Jawel, het is heel bloot allemaal. Maar ook kicken.
De Schrijversacademie verstrekte me de zwembandjes, maar ik ben nu pas echt aan het zwemmen. En wat blijkt het fantastisch in dat water. Een knappe badmeester die me er weer uit krijgt.
Wil jij kans maken op het nieuwe boek De Johansons van onze docent Carla de Jong? Dat kan!
Ga naar onze website en download het eerste hoofdstuk van het boek.
Het zal denk ik ergens rond groep drie geweest zijn. Mijn oudste zoon kwam thuis met een glas geblazen paardje. Hij had het gekregen voor Valentijnsdag.
Over het reilen en zeilen van schrijfgroepen Hoe gaat het er nu aan toe in zo’n schrijfgroep? Die vraag krijg ik als schrijfdocent vaak. Het gaat net als in elke andere groep waar je wat leert. De groep groept, de docent doceert en er is koffie en thee voor bij het – in ons geval […]
Daar gaan we dan, op weg naar het Witte Huis. Ik neem plaats in “The Beast” en laat alles gelaten over me heenkomen. Glimlachen en wuiven maar.
Tijdens de vakantie lees ik gewoon voor mijn plezier. Thrillers, non-fictie, literatuur, poëzie, boeken over schrijven: ze kunnen me allemaal bekoren.
“En juist in die shockmatige onttovering huist verzwegen geluk.” aldus Tijmen de Kok
Iris Groenhout heeft de eerste prijs gewonnen van de schrijfwedstrijd die de Schrijversacademie met Schrijvenonline.org heeft georganiseerd.
We hebben onlangs een schrijfwedstrijd gehad exclusief voor onze studenten met als hoofdprijs een specialisatie naar keuze. Dit is het verhaal van Yvette!
3 verhalen zijn gekozen en de uiteindelijke winnaar maken we 19 januari bekend. 1 van de verhalen is: “Umami” van Simone Carree.
3 verhalen zijn gekozen en de uiteindelijke winnaar maken we 19 januari bekend. 1 van de verhalen is: “Nog één glas” van Ernestine Kosmann.
“Maar nu Weg is verschenen ben ik opeens weer terug in dat bos” aldus Jowi Schmitz
“Ik heb mijn eerste groep bijna afgemaakt. Natuurlijk niet letterlijk en zo wel, dan was het een crime passionel”, aldus docent Stefan Popa.
Het is als een afgevallen herfstblad dat je mee naar huis neemt omdat het zo mooi gekleurd is; na een paar dagen is het verschrompeld en verdroogd. Als je het oppakt, breekt het. Precies die periode waarin ik nu zit. Een periode van verval – Manna Mulder, student aan de Schrijversacademie
Dit boek gaat vooral over de kracht van onvoorwaardelijke liefde aldus oud-student aan de Schrijversacademie, Esther Boek.
Voorbij was het, wat ik ook geprobeerd had. Manna, reeds anderhalf jaar blije student aan deze opleiding, met gelukkig nog een aantal modules in het verschiet! Schrijven geeft mij rust.
Ik hoor het mijn uitgever nog zeggen: “Als we er 8000 verkopen heb je het ontzettend goed gedaan.’ – Josha Zwaan
Ivo van der Steen, student aan de Schrijversacademie, brengt een boek uit over het leven van zijn beste vriend en het grote gemis bij de thuisblijvers.
Exclusief voor onze studenten organiseren we een schrijfwedstrijd terugwijzend naar die oefening. Het thema: Proeven.
10 December is het zo ver, Amnesty’s schrijfmarathon komt er weer aan
Schrijven tijdens het piepen – Over een invalles bij Schrijfproces. De inhoud van de les ligt immers vast, de accenten kon ik zelf leggen
Moet je een moordenaar zijn om van een thriller te kunnen genieten? Of het slachtoffer gekend hebben? Heeft een thriller alleen je belangstelling als je van de politie bent of er ooit mee in aanraking bent geweest?
Schrijversacademie
Postbus 3009
2301 DA Leiden
T. 088 – 1 630 088
Inschrijven nieuwsbrief
Wil je op de hoogte blijven van ontwikkelingen, studies, cursussen en leuke events? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.