De interviewer geïnterviewd – Manon Duintjer
‘Ik krijg zin om dit boek te lezen,’ zegt mijn man als hij het uit heeft. Missie geslaagd, maar ik geloof toch dat ik liever zelf de vragen stel.
Auteursarchief van: dlfuentehk
Artikelen door cj de la Fuente Saez
De bubbel en de bulb – door Hetty Kleinloog
Eerlijk gezegd – maar nu verklap ik mijn geheim – kun je in Nederland in dezelfde bubbel zitten. Als ik terug ben in Nederland mag ik een schrijfretraite van de Schrijversacademie begeleiden.
Harige man in een opgevoerde invalidekar – Jowi Schmitz
Hij heeft er nu al last van en hij is pas negen, dus hij gaat zich kapót schamen voor me, later.
Ikke, ikke en de rest…. René Appel
Ik, ik, ik, tien keer ‘ik’ op een totaal van 94 woorden. Bij een boek in de ik-vorm krijgt de lezer niet alleen een beperkte kijk op de werkelijkheid van de roman, maar in mijn ogen levert het ook stilistisch gezien passages op die niet fraai zijn.
Mijn boek en de Schrijversacademie – door Adri Vermeer
Mijn boek De omslag van mijn boek toont een mahoniehouten art nouveau draaideur in de Beurs van Berlage in Amsterdam. Het boek is een terugblik op mijn persoonlijke, professionele en wetenschappelijke leven. De draaideur is een metafoor voor de transities in mijn leven. Eenmaal in de draai van de draaideur gevangen, draaide ik door naar […]
Schaamrood – René Appel
Ik boog me over het manuscript van mijn nieuwe boek Dansen in het donker, dat net was teruggekomen van de bureauredacteur, voorzien van haar aantekeningen. Toen ik het doorlas, kleurden mijn wangen. Van schaamte.
Ieder mens een verhaal (5) – Hetty Kleinloog
In vier dagen wordt er geschreven, gelachen, worden er meters gemaakt, leren mensen elkaar kennen en waarderen, wordt er geluisterd en feedback gegeven. Met een laptop vol woorden en een hoofd vol ideeën keert ieder weer naar huis.
Het spelletje met mezelf is gelukkig weer niet gelukt.
Taxi voor de heer Roozeboom – Mascha Gesthuizen
Gelukkig kwam de taxi van Marcel Roozeboom op tijd. Op een Uitgeversdag in Baarn had ik hem juist mijn hand toegestoken en met meer bibbers dan bravoure mijn naam gezegd. De taxichauffeur riep nog een keer luid de ruimte in niet te wachten. De heer Roozeboom stapte op de taxichauffeur af en ik had het nakijken.
Het beste verjaardagscadeau ooit – Anne Ruhl
Wat gaan we doen? Waar gaan we heen?’ Vol verwachting kijk ik naar mijn man die geheimzinnig glimlacht terwijl hij de route intoetst. Voor mijn verjaardag krijg ik vandaag een verrassing.
Je verhaal is af. Hoe nu verder? – Kathy Mathys
Ik denk dat het slim is om tijdens het schrijfproces van het ene verhaal alvast flarden en invallen te noteren voor een volgend. Het best bewaar je die voor het moment waarop je boek/verhaal bijna in de eindfase zit.