Hoe begin je met schrijven?
Iedere schrijver, beginnend én expert, komt dit dilemma tegen: Beginnen met schrijven is een van de grootste uitdagingen in het schrijfproces. Soms ligt de drempel te hoog, soms heb je last van writers block, en soms weet je gewoon niet waar je moet beginnen. Hier zijn een aantal tips om te beginnen met schrijven.
Begin met brainstormen
Weet je niet waar je over wilt schrijven? Doe een associatieoefening! Bij deze oefening schrijf je de eerste paar woorden op die in je opkomen, en zoek je woorden die je daarmee associeert. Binnen no time heb je een lijst met ideeën om over te schrijven. Bijvoorbeeld: Het eerste woord dat in mij opkomt, is het woord ‘panda’. Nu denk ik aan deze associatiewoorden: bos, tropisch, water, kokosnoot, vakantie, gevaar, dood, brand, vuurwerk, brandwond, brandweer, ziekenhuis etc. Vervolgens stel ik mezelf een paar vragen:
- Wat bedoel ik met ‘panda’?
- Waarom denk ik aan ‘vakantie’?
- Waar doet ‘vuurwerk’ mij aan denken?
- Als er iets gevaarlijks gebeurt, dan …
Er vormt zich een plot, een plot over een vakantie waar er een brand afspeelt die te maken heeft met een panda en een kokosnoot. Het is misschien nu niet een logisch verhaal, maar het is aan jou om je verhaal logisch voor de lezer te maken.
Zodra je weet waar je over wilt schrijven, kun je gelijk beginnen met freewriting. Zet een timer van 15 minuten, open een nieuw document en begin met schrijven! Het beste aan freewriting is dat je niet hoeft na te denken over spelling, grammatica, etc. Dat komt allemaal later. Zelfs als je hoofd nog leeg is, schrijf je gewoon iets op. Hou in gedachten dat dit een eerste versie is. Je kan later terugkijken naar wat je hebt geschreven, en weglaten wat toch niet in je verhaal past.
Maak een schets van je verhaal
Nu kun je je ideeën organiseren. Hoe begint het eerste deel? Welke gebeurtenissen spelen zich af? En wanneer vinden deze plaats? Door je verhaal te schetsen, creëer je structuur. Orden je scènes, en stel de ontwikkelingen van je hoofdpersonages vast. Je kan je schets zo gedetailleerd maken als je wilt. Op deze manier heb je een houvast voor je verhaal, iets op papier waar je op kunt terugvallen. Stel je schets zo op, dat deze voor jou overzichtelijk is.
Bouw een routine
Nu je je schets afhebt, en je weet hoe je verhaal verder loopt, is het belangrijk dat je hier verder op voortborduurt. Wees hierbij alert op uitstelgedrag. Zo werk je bijvoorbeeld deze week aan een grammaticacontrole en de andere week schrijf je hier en daar een hoofdstuk. Voor je het weet, ben je een maand verder zonder een verhaal. Letten op consistentie, helpt jou om productiever te schrijven. Als je beginnend schrijver bent, begin dan met een kort verhaal. Probeer elke dag bijvoorbeeld twéé pagina’s te schrijven. Dan heb je binnen korte tijd je verhaal al af!
Blijf al met al oefenen met je schrijfroutine en laat je niet afleiden. Kies een optimaal tijdstip om te schrijven. Volg deze tips en je schrijft voor je het weet jouw verhaal af.
En nu? Aan de slag!
Lees de vorige blog: Winnaar YA schrijfwedstrijd | Hanz Mirck – Slecht verhaal
Als je je woordgebruik varieert, houd je de aandacht beter van de lezer. Begin een alinea of zin niet met hetzelfde woord. Om herhaling te vermijden kun je het beste beginnen om veelgebruikte woorden zoals ‘dan, de, dat en maar’ te elimineren.
Ik begrijp het nog steeds niet. Waar ben ik toch, waar is de oude man? Deze kast ken ik niet, ik hoor in een la. Een vrouwenhand haalt me eruit, steeds een andere hand: ruw, zacht, met een snelle greep of bedachtzaam. Ze vouwt me uit en trekt me over het hoofd van de oude man, die tegenstribbelt. Soms roept hij: ‘Help me, help me!’ Dan stelt de vrouw hem gerust.
Wat een ontzettend mooi mens is zij toch. Ik ben verliefd op haar, met die kuiltjes in haar wangen. Ze legt me op het bed en pakt haar favoriete pumps. Jammer genoeg lukt het haar niet om daarin te komen. Haar voeten zijn dikker dan wat ik van haar gewend ben. Wanneer ze haar schoenen aan weet te krijgen, die wel passen, probeert ze mij aan te trekken. Vaak trekt ze mij aan op mooie dagen waardoor ik heerlijk kan genieten van het zonnetje. Zo ook vandaag. Al hoop ik dan dat mijn mooie groene kleur niet verbleekt. Deze dag zit ik strakker om haar lichaam dan normaal. De naden knappen bijna. Waardoor is ze zo gegroeid? Haar buik steekt nu meer naar voren dan anders.
Daar lig ik dan, in een klein, muffig hoekje van je kledingkast. Je had me ook meteen in de kledingbak bij de supermarkt kunnen gooien. Dan waren we beiden beter af geweest. Nu neem ik alleen maar kostbare ruimte van je in. Want zeg nou zelf: je hebt er wel een rommeltje van gemaakt. Alsof je hier alleen woont. Maar ach, da’s waar, je wóónt hier ook alleen, arme trien.
Al jaren hang ik hier. Af en toe word ik bevoeld, bepoteld en weer net zo makkelijk teruggehangen. Ik heb collegae zien verdwijnen in zakken. Ik heb ze “good luck” en “bon voyage” gewenst, maar nooit mocht ik mee. Ik voel me afgedankt, maar niet goed genoeg om verder te mogen gaan.
Wat ik het liefste zou willen? De hele avond met je dansen op muziek! We zouden met jouw vriendinnen de club ingaan en aan de bar gelijk een rondje shotjes bestellen. Dit keer zou ik wel voor tequila gaan, omdat de wodkashotjes de vorige keer niet goed vielen. De zwarte jurk die je toen aan had hangt nog steeds te stinken. En we gaan dan de hele avond dansen op de muziek. Samen met een knappe man, die we na een half uur verlaten omdat het tijd is om naar de volgende club te gaan. Ook op het volgende adres hoeven wij ons drinken niet zelf te betalen en dansen we de hele avond op de muziek. En wanneer het eerste ochtendlicht verschijnt, gaan we richting huis en hang ik tevreden over de leuning van de stoel.
Minimalisme…
Ik houd van zwieren in de stad, van eindeloos kroeg in en kroeg uit, van alle drankjes proeven die er zijn, van dansen tot ik niet meer staan kan, van sjansen met elke barman. Ik ga pas naar huis als het café wordt schoongemaakt. Nachtenlang ben ik wakker, pas als het licht wordt en de dag aanbreekt, haal ik de verloren slaap in. En laat dat, wat mijn leven is, onmogelijk zijn geworden door een virus! Wat moet ik met mijn nachten
Het is mei 1914: Nederlands diplomaat Louis Constant Westenenk is met een missie naar Constantinopel vertrokken, in het Turkse hart van het Ottomaanse Rijk. Namens de Europese grootmachten heeft hij de opdracht gekregen om als inspecteur-generaal in Oost-Anatolië een semi-onafhankelijk gebied te besturen waar Armeniërs, onderdrukt door groeiend Turks nationalisme, hun toevlucht kunnen zoeken. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Roemloos wordt Westenenks missie afgeblazen als Ottomaans Turkije zijn eerste schreden zet op het strijdtoneel. Het zal de preambule vormen voor de Armeense Genocide.
Natalie heeft zonet een boek gepubliceerd over het haikugenre. Het is erg toegankelijk en leest fijn: Three Simple Lines. A Writer’s Pilgrimage into the Heart and Homeland of Haiku. Bij haar las ik het hartverscheurende verhaal van de Japanse dichter Shiki die zo ziek was dat hij de laatste vijf jaar van zijn leven het bed niet uit kwam. Hij stierf jong. Shiki schreef: ‘De kleine tuin is mijn universum en zijn planten en bloemen vormen het enige materiaal voor mijn gedichten.’ Met zicht op zijn tuin schreef hij veel haiku’s, deze bijvoorbeeld:
Top 3 schrijfwedstrijd Toekomst
!
‘Kun je een pitch bedenken voor het verhaal van Roodkapje?’
