
Tania Heimans (1969) is auteur, historica en schrijfdocent. Ze studeerde Maatschappijgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit en volgde een opleiding aan de Pedagogische Academie. Na in het onderwijs en de journalistiek te hebben gewerkt, debuteerde ze op 39-jarige leeftijd met de semi-autobiografische roman Hemelsleutels. Een bestseller die voor verschillende literaire prijzen werd genomineerd. Hierna volgden de eveneens goed ontvangen romans De huurmoeder en De uitzonderlijke gave van William Praise en een piepklein boekje voor Matchboox.
Het huis met de leeuwen was haar eerste literaire non-fictie boek bij uitgeverij Ambo|Anthos. Een waargebeurd familieverhaal dat zich afspeelt in de vooroorlogse Rotterdamse Diergaarde. ‘Heimans zet zichzelf hiermee als schrijfster van biografische romans volledig op de kaart,’ oordeelde het Eindhovens Dagblad. En het Algemeen Dagblad schreef: ‘Door de anekdotes en levendige beschrijvingen ontstaat een prachtig tijdsbeeld.’
In 2016 volgde ze Abdelkader Benali op als stadsschrijver van Helmond en verdiepte zich er in de historie van de bewoners. Hierover is te lezen in De dag dat het naakte mannen regende en andere ware Helmondse verhalen vol stoere wijven. Bovendien schreef ze niet alleen óver, maar ook mét de Helmonders, wat een verhalendoosje met stadswandeling opleverde.
Zij werkte mee aan diverse verhalenbundels, was columnist voor de Cultuurbijlage van het Eindhovens Dagblad en jurylid bij schrijfwedstrijden en bij het filmfestival Film by the Sea.
Na jaren in Brabant te hebben gewoond, is ze sinds kort terug in Zuid-Holland. In de bundel Wat ik van mijn moeder leerde, voor de Boekenweek van 2019, vertelt ze hoe ze daar in Rotterdam als aapje ter wereld kwam. Momenteel werkt ze in haar dijkhuisje aan een nieuwe roman en aan een historisch kinderboek. De liefde voor het schrijven draagt ze graag over, als ervaren schrijfdocent geeft ze al meer dan vijf jaar les bij de Schrijversacademie.
Over haar publicaties kun je lezen op www.taniaheimans.nl