Kathy Mathys - Zeeschatten
De regen slaat tegen de ramen van de strandtent. We zijn de eersten vandaag; de bediening probeert de koffiemachine aan de praat te krijgen.
‘Heerlijke cappuccino,’ zegt mijn vriendin Ilse wanneer onze bestelling arriveert. ‘Zullen we een rondje freewriten?’
Ik stem in, neem een hap van mijn croissant en een slok van mijn earl grey.
Aan zee stormt het maar schrijven is onze reddingsboei. Pen en papier: meer hebben we niet nodig. We zetten de timer op 15 minuten. Vandaag kies ik de opdracht uit. ‘Schrijf over het zintuigelijke leven van een van je personages.’ Vijftien minuten schrijven we zonder op te houden, onze pennen razen over de bladzijden. Punten en komma’s doen er niet toe. Nu mag het stromen, niets is te min. De personages uit de opdracht? Die diepen we op uit onze broekzakken, ze reizen overal met ons mee. Sommige zijn al behoorlijk uitgewerkt, andere zijn niet meer dan schimmen.
Na de schrijfronde lezen we aan elkaar voor, iets wat we, hartsvriendinnen zijnde, doen zonder schroom. Als Ernest Hemingway shitty first drafts (zijn woordkeuze) mocht schrijven, dan wij ook. Af en toe veren we op bij elkaars woorden. ‘Mooie zin!’ roepen we uit. Of: ‘Daar moet je meer mee!’ Freewriten is voor ons een van de leukste vormen van spelen. Alles is goed, hoe ruw en onbeholpen de woorden ook klinken.
Voor het avondeten gaan we nog even wandelen. De zee is woest, werpt gelig schuim op het strand. Lopend langs de vloedlijn bewonderen we de schatten die de zee aan onze voeten werpt: een rogge-ei, een draadwier. We rapen schelpen op en steentjes; in onze broekzakken is plek genoeg. ‘Misschien kunnen we ze morgen gebruiken als inspiratie bij het freewriten,’ zegt Ilse.
Tijdens onze wandeling bezin ik me over de vele voordelen van freewriten. Je kunt het gebruiken om je hoofd leeg te maken na een drukke dag of juist om op gang te komen. Niet alleen geeft het je een vreugdekick, je krijgt dikwijls invallen waar je later nog iets mee kan. Veel van de scènes uit mijn nieuwe roman Tot het glinstert zijn uit freewrites ontstaan. Het is een verhaal over een schrijfgroep dat gedeeltelijk aan zee speelt. Wanneer je ‘vrij schrijft’, krijg je zinnen met zuurstof erin, woorden die glanzen. Natuurlijk is drie vierde van wat je schrijft tijdens zo’n freewrite niet bruikbaar voor je manuscript, maar dat geeft niet. Die ene parel, dat ene idee, daar ben je naar op zoek.
Omdat Tot het glinstert een zee-vertelling is, wil ik jullie uitnodigen om voor de schrijfwedstrijd over de zee te schrijven. Ga dus lekker freewriten. Ga op zoek naar dat ene geweldige idee. Ik kijk uit naar jullie verhalen!
𝑾𝒂𝒕 𝒉𝒐𝒖𝒅𝒕 𝒅𝒆 𝒔𝒄𝒉𝒓𝒊𝒋𝒇𝒘𝒆𝒅𝒔𝒕𝒓𝒊𝒋𝒅 𝒊𝒏?
Laat je inspireren door het thema “De zee” en stuur jouw verhaal van maximaal 350 woorden in! Grijp deze kans om jouw creativiteit te laten stromen en maak kans op een boekenbon van €50 én een exemplaar van Tot het glinstert, het nieuwste boek van schrijfdocent Kathy Mathys.
De deadline van de schrijfwedstrijd is op 9 februari 2025. De verhalen worden gelezen en beoordeeld door Kathy Mathys. Zij kijkt uit naar creativiteit en originaliteit. De winnaar wordt bekend gemaakt op 28 februari 2025.
Mail jouw verhaal naar info@schrijversacademie.nl, o.v.v. “Schrijfwedstrijd – De zee”.